ابن ابی دینار

لغت نامه دهخدا

ابن ابی دینار. [ اِ ن ُ اَ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن قاسم رعینی قیروانی. از علما و مورخین مغرب در قرن یازدهم هجری بوده. او راست : کتاب المونس فی اخبار افریقیه و تونس از آغاز فتح مسلمین تا دوره حکومت عثمانیان. و آن را1092 هَ.ق. ختم کرده و در 1286 در تونس به طبع رسیده است.

فرهنگ فارسی

از علما و مورخین مغرب بوده است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَبی دینار، ابوعبدالله محمّد بن ابی القاسم رُعَینی قیروانی ، (زنده در ۱۱۱۰ق /۱۶۹۸م ) منسوب به ابوالمهاجر دینار، فاتح معروف
از تاریخ ولادت و مرگ و زندگی او آگاهی در دست نیست ، اما گفته اند که از خاندانی نژاده برخاست که دارای مناصب دولتی ومقامات علمی بودند.
ابن ابی دینار، محمد، المؤنس ، ص۳۱۶، به کوشش محمد شمام ، تونس ، ۱۳۸۷ق.
ابن ابی دینار نزد برخی از دانشمندان روزگار خویش چون ابن الشیخ محمد فتاته و شیخ علی بن عبدالواحد انصاری دانش آموخت و بر مسند قضای سوسه و قیروان دست یافت.
شمام ، محمد، مقدمه بر المؤنس مؤنس ، حسین ، فتح العرب للمغرب ، ص«و»، قاهره ، ۱۹۷۹م.
از او تألیفاتی برجای مانده است چون : رضاب العقیق فی الرّوض الانیق فی مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّدیق ، و کتابی در ادبیات به نام هدایة المتعلّم .
← مهمترین اثر
...

پیشنهاد کاربران

بپرس