ابن ابی جمهور

لغت نامه دهخدا

ابن ابی جمهور. [ اِ ن ُ اَ ج ُ ] ( اِخ ) محمدبن زین الدین علی بن ابراهیم احسائی. از علمای شیعه در قرن نهم هجری. مولد او شهر احسا. او علوم مختلفه آموخت وبه عراق و شام مسافرت کرد و سفری بحج رفت. عاقبت به ایران آمد و در شهر مشهد اقامت گزید. و در سال 878 هَ.ق. در مشهد بوده است. غوالی اللئالی در حدیث و مجلی در عرفان و اخلاق از کتب او و بسیار متداول است.

فرهنگ فارسی

از علمای شیعه در قرن نهم هجری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن اَبی جُمْهور، محمّد بن زین الدّین علی بن ابراهیم بن حسن ابن ابراهیم بن ابی جمهور اَحْسائی یالحَصْاوی (زنده در۹۰۴ق /۱۴۹۹م )، فقیه ، محدّث و متکلم ِ صوفی مشرب ِ شیعی امامی .
ابن ابی جمهور از محضر اساتید بزرگی بهره مند شد که به اسامی چند تن از آن بزرگواران اشاره می شود:شیخ زین الدین علی احسائی (پدر بزرگوارش)؛ سید شمس الدین محمد موسوی احسائی؛ شیخ حسن بن عبدالکریم فتال؛ شیخ علی بن هلال جزائری.
آثار
عوالی الّلالی العزیزیّة
...

پیشنهاد کاربران

بپرس