[ویکی فقه] آلِ ابی جامع، خاندانی از عالمان دینی شیعه در عراق و لبنان و ایران در سده ۱۰ و ۱۱ق/۱۶ و ۱۷م است. یکی از آن خاندان، نورالدین علی بن احمد، شاگرد شهید ثانی می باشد.
علی بن احمد، نورالدین (د ۱۰۰۵ق/۱۵۹۷م). او ساکن نجف بود، ولی پس از درگذشت استادش، شهید ثانی (۹۶۶ق/۱۵۵۹م) با خانواده خود به حایر آمد و در آن جا اقامت گزید.
محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۲۱.
از تألیفات او یکی شرح قواعد حلی در فقه است که نیمه تمام است و دیگری تحقیق در صلاة جمعه است.
محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۵، ص۷۵.
(۱) محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه.
علی بن احمد، نورالدین (د ۱۰۰۵ق/۱۵۹۷م). او ساکن نجف بود، ولی پس از درگذشت استادش، شهید ثانی (۹۶۶ق/۱۵۵۹م) با خانواده خود به حایر آمد و در آن جا اقامت گزید.
محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۲۱.
از تألیفات او یکی شرح قواعد حلی در فقه است که نیمه تمام است و دیگری تحقیق در صلاة جمعه است.
محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۵، ص۷۵.
(۱) محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه.
wikifeqh: ابن _ابی جامع_نورالدین_علی _بن_ احمد