[ویکی فقه] آلِ ابی جامع، خاندانی از عالمان دینی شیعه در عراق و لبنان و ایران در سده ۱۰ و ۱۱ق/۱۶ و ۱۷م است. یکی از شخصیت های این خاندان، محیی الدین بن عبداللطیف، فقیه، محدث و از عالمان سده ۱۱ق/۱۷م می باشد.
محیی الدین بن عبداللطیف، فقیه، محدث و از عالمان سده ۱۱ق/۱۷م؛ از زندگی او اطلاعی در دست نیست. بازماندگان وی در نجف به آل محیی الدین شهرت یافته اند.
خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۱۰۱.
۱. ↑ خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۱۰۱.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی جامع»، ج۱، ص۳۴۹.
...
محیی الدین بن عبداللطیف، فقیه، محدث و از عالمان سده ۱۱ق/۱۷م؛ از زندگی او اطلاعی در دست نیست. بازماندگان وی در نجف به آل محیی الدین شهرت یافته اند.
خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۱۰۱.
۱. ↑ خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۱۰۱.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی جامع»، ج۱، ص۳۴۹.
...