آبسه پری آپیکال. آبسهٔ پری آپیکال ( به انگلیسی: Periapical abscess ) به التهاب حاد یا مزمن بافت های پری آپیکال[ ۱] ( بافت های اطراف ناحیه آپیکال ریشهٔ دندان[ ۲] ) گفته می شود که مشخصهٔ آن، تجمع موضعی چرک در انتهای ریشهٔ دندان است. [ ۱] آبسهٔ پری آپیکال معمولاً به دنبال مرگ مغز دندان ( پالپ ) [ ۱] درنتیجهٔ گسترش پوسیدگی دندان روی می دهد. [ ۳]
این آبسه ممکن است به داخل حفرهٔ دهانی یا سینوس فکی وارد شده و با گسترش تا استخوان های مجاور ایجاد استئومیلیت نماید[ ۳] یا در موارد شایع، در بافت نرم گسترش یافته و باعث سلولیت و ورم صورت شود. [ ۳] همچنین آبسهٔ پری آپیکال با تب، ضعف و تهوع همراه است. [ ۳]
برای درمان این آبسه، پالپ دندان را تخریب کرده و با خارج نمودن چرک از درد دندان می کاهند و آنتی بیوتیک تجویز می نمایند و پس از آن دندان را یا روت کانال کرده یا آن را می کشند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین آبسه ممکن است به داخل حفرهٔ دهانی یا سینوس فکی وارد شده و با گسترش تا استخوان های مجاور ایجاد استئومیلیت نماید[ ۳] یا در موارد شایع، در بافت نرم گسترش یافته و باعث سلولیت و ورم صورت شود. [ ۳] همچنین آبسهٔ پری آپیکال با تب، ضعف و تهوع همراه است. [ ۳]
برای درمان این آبسه، پالپ دندان را تخریب کرده و با خارج نمودن چرک از درد دندان می کاهند و آنتی بیوتیک تجویز می نمایند و پس از آن دندان را یا روت کانال کرده یا آن را می کشند. [ ۳]
wiki: آبسه پری آپیکال