آبسه ریوی. آبسه ریه ( به انگلیسی: Lung abscess ) در پزشکی به نکروز و مرگ بافت پارانشیم ریه و ایجاد شدن سوراخ در آن و پر شدن آن از چرک و عفونت میکروبی گفته می شود.
این بیماری بیشتر در افراد با نقص واکنش ایمنی دیده می شود که در آن یک روند چرکی درون پارانشیم شش ها تبدیل به یک آبسه بسته پر شده از چرک٬ می گردد. گاهی این آبسه باز شده و چرک بدرون برونش راه می یابد و دراین حالت بیمار دارای سرفه خلط دار بوده و احتمال عفونی شدن ریه سمت مخالف آن نیز وجود دارد. در پاره ای موارد اگر دلیل ابتلا به آبسه ریوی خود پارانشیم نبوده و حاصل از بیماری های دیگر مانند آمبولی ، جسم خارجی، تومور های سرطانی و آبسه های برون ششی باشد آبسه ثانویه نام دارد.
• آسپیره و تنفس ترشحات حلق و گلو یا ذرات غذای مری بدرون شش ها
• آمبولی سپتیک
• پنومونی نکروز دهنده
• واسکولیت
• برونشکتازی
• تومورهای نکروز دهنده: بیش تر کارسینوما در سلول های اپیتلیال سطحی درون ریه
• باکتری های بی هوازی
• استرپتوکوک
• قارچ ها مانند کاندیدا
• انگل انتاموبا هیستولیتیکا
بیش تر نشانه ها و سمپتوم ها به صورت تدریجی نمود می یابند اما در انواعی از آبسه ریوی ناشی از باکتری های گرم منفی٬ بیمار دارای سمپتوم هایی چون سرفه و تب همراه با تعریق شبانه است. سرفه بیمار در ۷۰ درصد موارد همراه خروج چرک از نای و در باقی ۳۰ درصد با خروج خون ( هموپتیز ) همراه است. در یک سوم بیماران مبتلا به آبسه ریوی پدیده انگشت چماقی دیده می شود.
رادیوگرافی سینه و سی تی اسکن می تواند شیوه ای در تشخیص آبسه ریوی باشد. آبسه ششی بیشتر یکی از ریه ها را درگیر کرده و محدوده عمده درگیری شامل لوب بالایی شش در قسمت پسین ( پسترال ) و در لوب های پایین ( سفلی ) در قسمت سقف لوب خود را به صورت حفره خالی در عکس رادیوگرافی نشان می دهد.
مارکرهای التهابی مانند ای اس آر ( ESR ) و سی آرپی ( CRP ) از روش های تشخیصی مناسب به شمار می روند.
۱. بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش های خون، کشت چرک به دست آمده از آبسه جهت تعیین نوع آنتی بیوتیک تجویزی و عکس ساده ریه و اسکن ریه باشد. برونکوسکوپی ( استفاده از یک وسیله بصری با چراغی در نوک آن که از نای عبور داده شده و وارد برونش ها می گردد ) در موارد مشکوک به ورود جسم خارجی به ریه. ۲. ترک استعمال دخانیات ۳. در حد امکان به تمرین های ورزشی با تنفس عمیق بپردازید. ۴. نحوه تخلیه وضعیتی ریه را بیاموزید تا به خروج ترشحات نایژه ای کمک کنید. از ناحیه شکم به طوری بر روی تخت قرار گیرید که سر و سینه شما از لبه تخت آویزان باشد. خود را وادار به سرفه کنید. این کار را تا هنگامی که دیگر قادر به دفع خلط نباشید، ادامه دهید. این عمل را دو بار در روز به مدت 10 - 5 دقیقه انجام دهید. ۵. در صورت عدم بهبود آبسه، گاهی جراحی جهت تخلیه چرک آبسه یا برداشت آبسه و قسمت درگیر ریه لازم می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بیماری بیشتر در افراد با نقص واکنش ایمنی دیده می شود که در آن یک روند چرکی درون پارانشیم شش ها تبدیل به یک آبسه بسته پر شده از چرک٬ می گردد. گاهی این آبسه باز شده و چرک بدرون برونش راه می یابد و دراین حالت بیمار دارای سرفه خلط دار بوده و احتمال عفونی شدن ریه سمت مخالف آن نیز وجود دارد. در پاره ای موارد اگر دلیل ابتلا به آبسه ریوی خود پارانشیم نبوده و حاصل از بیماری های دیگر مانند آمبولی ، جسم خارجی، تومور های سرطانی و آبسه های برون ششی باشد آبسه ثانویه نام دارد.
• آسپیره و تنفس ترشحات حلق و گلو یا ذرات غذای مری بدرون شش ها
• آمبولی سپتیک
• پنومونی نکروز دهنده
• واسکولیت
• برونشکتازی
• تومورهای نکروز دهنده: بیش تر کارسینوما در سلول های اپیتلیال سطحی درون ریه
• باکتری های بی هوازی
• استرپتوکوک
• قارچ ها مانند کاندیدا
• انگل انتاموبا هیستولیتیکا
بیش تر نشانه ها و سمپتوم ها به صورت تدریجی نمود می یابند اما در انواعی از آبسه ریوی ناشی از باکتری های گرم منفی٬ بیمار دارای سمپتوم هایی چون سرفه و تب همراه با تعریق شبانه است. سرفه بیمار در ۷۰ درصد موارد همراه خروج چرک از نای و در باقی ۳۰ درصد با خروج خون ( هموپتیز ) همراه است. در یک سوم بیماران مبتلا به آبسه ریوی پدیده انگشت چماقی دیده می شود.
رادیوگرافی سینه و سی تی اسکن می تواند شیوه ای در تشخیص آبسه ریوی باشد. آبسه ششی بیشتر یکی از ریه ها را درگیر کرده و محدوده عمده درگیری شامل لوب بالایی شش در قسمت پسین ( پسترال ) و در لوب های پایین ( سفلی ) در قسمت سقف لوب خود را به صورت حفره خالی در عکس رادیوگرافی نشان می دهد.
مارکرهای التهابی مانند ای اس آر ( ESR ) و سی آرپی ( CRP ) از روش های تشخیصی مناسب به شمار می روند.
۱. بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش های خون، کشت چرک به دست آمده از آبسه جهت تعیین نوع آنتی بیوتیک تجویزی و عکس ساده ریه و اسکن ریه باشد. برونکوسکوپی ( استفاده از یک وسیله بصری با چراغی در نوک آن که از نای عبور داده شده و وارد برونش ها می گردد ) در موارد مشکوک به ورود جسم خارجی به ریه. ۲. ترک استعمال دخانیات ۳. در حد امکان به تمرین های ورزشی با تنفس عمیق بپردازید. ۴. نحوه تخلیه وضعیتی ریه را بیاموزید تا به خروج ترشحات نایژه ای کمک کنید. از ناحیه شکم به طوری بر روی تخت قرار گیرید که سر و سینه شما از لبه تخت آویزان باشد. خود را وادار به سرفه کنید. این کار را تا هنگامی که دیگر قادر به دفع خلط نباشید، ادامه دهید. این عمل را دو بار در روز به مدت 10 - 5 دقیقه انجام دهید. ۵. در صورت عدم بهبود آبسه، گاهی جراحی جهت تخلیه چرک آبسه یا برداشت آبسه و قسمت درگیر ریه لازم می شود.
wiki: آبسه ریوی