ابراهیمی نادر

دانشنامه آزاد فارسی

ابراهیمی، نادر (گرگان ۱۳۱۵ش ـ۱۳۸۷)
ابراهیمی، نادر
داستان نویس ایرانی و پژوهشگرِ تاریخ ادبیات داستانی. تحصیلات خود را نیمه کاره رها کرد و به کارهای یدی روی آورد. جز داستان، نمایش نامه، نقد ادبی، فیلم نامه و چندین اثر در زمینۀ ادبیات کودکان نوشته، و سریال تلویزیونی و فیلم سینمایی هم ساخته است. داستان هایش نشانگر آزمون های گوناگون او در نثر و مضمون است. شیوۀ معمول او این است که ابتدا، با نثری خوش آهنگ و با جمله های قصار، از افسانه های تمثیلی ـ اخلاقی شروع می کند و رفته رفته، درخلال داستان، تصویری از واقعیت های زندگی شخصیت هایش، اعم از کارمند و روشنفکر، به دست می دهد. شروع فعالیت او در عرصۀ سینما با نوشتن فیلم نامه و کارگردانی فیلم صدای صحرا (۱۳۵۴ ش) بود. ازجمله مجموعه های تلویزیونی او می توان به آتش بدون دود (نویسنده و کارگردان) و سفرهای دور و دراز حامی و کامی در وطن (نویسنده و کارگردان) اشاره کرد. چندین فیلم نامه نیز نوشت، ازجمله مادر (به کارگردانی فتحعلی اویسی، ۱۳۶۳) و کوچۀ پاییز (خسرو سینایی، ۱۳۷۶). از آثارش: خانه ای برای شب (۱۳۴۱)؛ آرش در قلمرو تردید (۱۳۴۲)؛ افسانۀ باران (۱۳۴۶)؛ هزارپای سیاه و قصه های صحرا (۱۳۴۸)؛ رمان انسان، جنایت و احتمال (۱۳۵۰)؛ وسعت معنای انتظار (۱۳۵۵)؛ غزل داستان های سال بد (۱۳۵۷)؛ رمان آتش بدون دود ( ۶۰ ـ ۱۳۵۹) در ۷ جلد که جایزۀ ادبی «بیست سال ادبیات داستانی» را به خود اختصاص داد؛ صوفیانه ها و عارفانه ها (۱۳۷۰) که جلد اول تاریخ تحلیلی پنج هزار سال ادبیات داستانی ایران است؛ مقدمه ای بر فارسی نویسی برای کودکان (۱۳۵۳)؛ بار دیگر شهری که دوست می داشتم؛ ابوالمشاغل.

پیشنهاد کاربران

بپرس