ابراهیم قزوینی

لغت نامه دهخدا

ابراهیم قزوینی. [ اِ م ِ ق َزْ ] ( اِخ ) سید ابراهیم بن سید محمد باقر قزوینی. فقیه شیعی. پدرش از قزوین به کرمانشاه منتقل شده بعض شاهزادگان را تعلیم میداده. سید ابراهیم از کودکی به عراق رفت و فقه آموخت.خانواده او مشهور به بیت قزاونه از محترمین خاندانهای عراقند. سید ابراهیم بزودی در علم شهرت یافت و بواسطه حسن اخلاق و خیرخواهی و بی طمعی مورد توجه واقعگردید و ریاست شیعه بدو منتهی شد. او رعایای ایران را که در عراق ساکن بودند حمایت میکرد و سور و قلعه ٔسامرا بناکرده اوست ، و انفاقات بسیار داشت. حکام عثمانی سید را احترام میکردند و سخنان او را می پذیرفتند. در سال 1264 هَ.ق. به وبا درگذشت. از کتب اوست : نتایج الافکار. ضوابط در اصول. دلائل الاحکام در فقه.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] ابراهیم بن مَعصوم بن فَصیح حُسینی قَزوینی (۱۰۶۵-۱۱۴۵ق)، مشهور به اِبْراهیمِ قَزْوینی، فقیه، مفسّر و عالم شیعه است. ابراهیم قزوینی در درس عالمانی همچون علامه مجلسی، شیخ یوسف بحرانی و آقا جمال خوانساری حاضر می شد. کتاب های سلاح المؤمنین در دعا و تحصیل الاطمئنان فی شرح زبدة البیان فی تفسیر آیات الاحکام من القرآن، از آثار اوست.
او در تبریز زاده شد، ولی در قزوین زیست و همان جا درگذشت. تاریخ وفات او را ۱۱۴۸ و ۱۱۴۹ق نیز نوشته اند.
او نزد پدر خویش و چند تن از عالمان بنام آن روزگار مانند حسین بن جعفر خوانساری، امیر عبدالباقی، محمدباقر بن محمدباقر هزار جریبی غروی، شیخ محمدمهدی فتونی عاملی، شیخ یوسف بحرانی نویسنده الحدائق الناضرة، علامه مجلسی، آقا جمال خوانساری و شیخ جعفر قاضی درس خوانده و از چهار تن اخیر اجازه روایت نیز یافته است.

[ویکی فقه] ابراهیم قزوینی (ابهام زدایی). ابراهیم قزوینی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن معصوم ابراهیم قزوینی، اِبْراهیم ِ قَزْوینی ، ابن معصوم بن فصیح حسینی (۱۰۶۵- ۱۱۴۵ق / ۱۶۵۵-۱۷۳۲م )، فقیه و عالم • سیدابراهیم قزوینی، ابراهیم موسی قزوینی فقیه و اصولی شیعه، صاحب کتاب ضوابط الاصول• میرابراهیم بن میرعماد حسنی قزوینی اصفهانی، از خوشنویسان خطّ نستعلیق در اصفهان
...

پیشنهاد کاربران

بپرس