ابراهیم ریاحی

[ویکی فقه] اِبْراهیم ِ ریاحی ، ابواسحاق بن عبدالقادر بن احمد طرابلسی تونسی (۱۱۸۰-۱۲۶۶ق /۱۷۶۶-۱۸۵۰م )، شاعر، نحوی ، فقیه مالکی و خطیب جمعه در جامع اعظم تونس بود .
وی به سبب اینکه نیاکانش طرابلسی بوده اند، به طرابلسی نیز شهرت دارد، اما او خود در تستور ِ تونس زاده شد.
کتانی ، عبدالکبیر، ج۱، ص۳۲۸، فهرست الفهارس و الاثبات ، فاس ، ۱۳۴۶ ق / ۱۹۲۷م .
ابراهیم پس از فراگیری قرآن و مقدمات علوم ، دانش های دینی و دیگر دانش های روزگار خود را در تونس آموخت . فقه ، حدیث و تفسیر را از عالمانی چون حمزة جبّاس ، محمدالفاسی ، صالح کواش ، حسن شریف ، محمد محجوب ، عمرمحجوب ، احمدبوخریص ، اسماعیل تمیمی ، طیب کیران ، محمد طاهر میرسلاوی و برخی دیگر فرا گرفت و از بیش تر آنان به اجازه روایت نایل آمد.
ازهری ، محمدالبشیرظافر، ج۱، ص۸۹، الیواقیت الثمینة، مصر، ۱۳۲۴ق /۱۹۰۶م .
وی در عین حال ، تعلق خاطری به مصطفی عَزوز ، پیشوای ِ طریقه رحمانیه داشت و در ستایش او اشعاری سرود و مطالبی نوشت .
مخلوف ، محمد، ج۱، ص۳۸۷، شجرة النور الزَکیة، بیروت ، ۱۳۴۹ق /۱۹۳۰م .
...