ابراهیم حقی

لغت نامه دهخدا

ابراهیم حقی. [ اِ ح َق ْ قی ] ( اِخ ) یکی از شعرای ترک در قرن دوازدهم هجری. او کتاب موسوم به معرفتنامه را در علوم متفرقه تألیف کرد و دیوانش نیز در ترکیه متداول و معروف است. در 1186 هَ.ق. وفات کرده.

فرهنگ فارسی

یکی از شعرای ترک مولف کتاب معرفتنامه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابراهیم حقی شاعر ، عارف و دانشمند مشهور ترک است.
اِبْراهیم ْ حقّی ، ارزرومی (ارضرومی ) شاعر ، عارف و دانشمند مشهور ترک (۱۱۱۵-۱۱۸۶ق /۱۷۰۳-۱۷۷۲م ). وی در قصبه «حسن قلعه » از توابع شهرستان ارزروم (در شرق ترکیه ) زاده شد. پدرش درویش عثمان حُسنی بن ملاّبک ر، ملقّب به «حقیرالله »، از عارفان مشهور ناحیه ارزروم بود. درویش عثمان در همان سال ولادت فرزند، حسن قلعه را ترک و در ارزروم توطن اختیار کرد، و پس از ۵ سال اقامت در آنجا، برای یافتن مرشد و راهنما و ورود به طریقت ، راهی ِ سفر شد تا سرانجام در روستای تیلو (تُلو) از توابع سیریت (سَعرد، واقع در استان دیار بکر)، به شیخ اسماعیل فقیرالله از شیوخ طریقت نقش بندی ، دست ارادت داد و در همان جا رحل اقامت افکند
محمدطاهر بورسه لی ، عثمانلی مؤلفلری، ج ۱،ص ۳۳، استانبول ، ۱۳۳۳ق .
(۱) اسماعیل بغدادی ، ایضاح المکتون ، ج ۱ و ۲، استانبول ، ۱۹۷۱م . (۲) اسماعیل بغدادی ، هدیة العارفین ، ج ۱، استانبول ، ۱۹۵۱م . (۳) محمدطاهر بورسه لی ، عثمانلی مؤلفلری، ج ۱، استانبول ، ۱۳۳۳ق . (۴) ابراهیم حقی ، معرفت نامه ، به کوشش فوْاد باشار، استانبول ، ۱۹۸۴م . (۵) قاموس الاعلام .

پیشنهاد کاربران

بپرس