[ویکی اهل البیت] منبع: پایگاه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
آیت الله ابراهیم امینی در سال 1304 در نجف آباد در خانواده مذهبی و علاقه مند به اهل بیت علیهم السلام دیده به جهان گشود. پدرش حسین نام داشت و پیشه اش کشاورزی بود و از محصول باغ شخصی خود، زندگی خانواده را تأمین می کرد. مادرش نیز خانه دار بود. پنج ساله بود که پدرش را از دست داد و تنها راه معیشت خانواده آن ها، اجاره بهای ملکی بود که داشتند. از این رو زندگی آن ها در آن روزگار به سختی می گذشت . پدر و جد او از افراد متدین و خیر بودند و به فقیران و محرومان کمک می کردند.
آیت الله امینی دروس کلاسیک را تا ششم ابتدایی در یکی از مدارس غیردولتی و شبانه به پایان رساند و در جلسات قرآن که در مساجد تشکیل می شد، شرکت جدی داشت . از همان سال ها عاشق طلبگی و تحصیل علوم دینی شد و در فروردین 1321 پس از کسب رضایت مادر همراه دو تن از دوستان خود به حوزه علمیه قم آمد و در مدرسه حاج ملا صادق سکونت داشت . روزگار او همزمان با اشغال ایران بدست نیروهای متفقین بود و از این رو ارزاق عمومی کمیاب شده بود و مردم در معیشت دچار مشکلات فراوان شده بودند. او در این مدت در روزهای پنج شنبه و جمعه در درس اخلاق امام شرکت می کرد و شب های جمعه نیز به درس اخلاق آقا حسین قمی می رفت . نماز مغرب و عشاء را در فیضیه به امامت آیت الله سید محمدتقی خوانساری می خواند تا این که ایام تعطیلی حوزه های علمیه و فصل تابستان فرارسیده و دوره سه ماهه حضور او در قم بسر آمد.
در تابستان آن سال به زادگاه خود بازگشت ، اما در سال تحصیلی بعد به دلیل کمبود و گرانی ارزاق عمومی و مشکلات معیشتی نتوانست به قم برود و به سفارش از استادان و دوستان به حوزه علمیه اصفهان رفت و در مدرسه نوریه ساکن شد. حوزه علمیه اصفهان در آن روزگار رونق فراوانی داشت و در امور معنوی نیز بسیار شگفت آور بود. آیت الله امینی در این سال ها به تکمیل دروس دوره سطح مشغول شد و همواره از محضر استادان اخلاق ، همچون حاج میرزا علی شیرازی بهره می برد. مدت حضور او در اصفهان نزدیک به شش سال بود.
در سال 1326 برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم رفت تا از محضر استادان آن دیار نیز کسب فیض نماید. در آنجا نیز از محضر آیات عظام و استادان بسیاری در فقه و اصول و حکمت بهره برد و در کنار آن به تهذیب نفس و بهره مندی از دروس اخلاق اشتغال داشت . در این مدت از تدریس دروس فراگرفته نیز غافل نماند.
آیت الله ابراهیم امینی در طول سال های تحصیل خود، به محضر علما و استادان بسیاری شرفیاب شد. او دروس دوره مقدمات را در محضر استادانی چون آقا شیخ رمضانعلی ملایی ، آقا شیخ هاشم جنتی ، آقا سید محمد هاشمی قهدیجانی فراگرفت و بیشتر شرح لمعه و نیز معالم الاصول را نزد حاج شیخ محمدحسن عالم آموخت . برای آموختن منطق منظومه نیز به درس حاج آقا صدر هاطلی کوهپایی رفت . او رسائل را نزد آقا سید عباس دهکردی و حیدرعلی برومند و قوانین را نزد آقا سید علی اصغر محقق و مکاسب را نزد آقایان شیخ محمدحسین جرقویه ای و آقا شیخ مرتضی اردکانی و حاج آقا رحیم ارباب فراگرفت .
در قم نیز ادامه رسائل و مکاسب را نزد آقای سلطانی ، حاج آقا رضا بهاءالدینی و آقای مجاهدی خواند. جلد اول کفایه را نزد آیت الله مرعشی و جلد دوم را نزد آیت الله گلپایگانی و بخش حکمت منظومه را نزد آیت الله سید محمدحسین طباطبایی به اتمام رساند. در درس های خصوصی علامه طباطبایی که در شب های پنج شنبه و جمعه تشکیل می شد شرکت می کرد و بخشی از کتاب اسفار و کتاب تمهید القواعد و چند جلد از بحارالانوار و منطق شفا را در آنجا فراگرفت .
آیت الله ابراهیم امینی در سال 1304 در نجف آباد در خانواده مذهبی و علاقه مند به اهل بیت علیهم السلام دیده به جهان گشود. پدرش حسین نام داشت و پیشه اش کشاورزی بود و از محصول باغ شخصی خود، زندگی خانواده را تأمین می کرد. مادرش نیز خانه دار بود. پنج ساله بود که پدرش را از دست داد و تنها راه معیشت خانواده آن ها، اجاره بهای ملکی بود که داشتند. از این رو زندگی آن ها در آن روزگار به سختی می گذشت . پدر و جد او از افراد متدین و خیر بودند و به فقیران و محرومان کمک می کردند.
آیت الله امینی دروس کلاسیک را تا ششم ابتدایی در یکی از مدارس غیردولتی و شبانه به پایان رساند و در جلسات قرآن که در مساجد تشکیل می شد، شرکت جدی داشت . از همان سال ها عاشق طلبگی و تحصیل علوم دینی شد و در فروردین 1321 پس از کسب رضایت مادر همراه دو تن از دوستان خود به حوزه علمیه قم آمد و در مدرسه حاج ملا صادق سکونت داشت . روزگار او همزمان با اشغال ایران بدست نیروهای متفقین بود و از این رو ارزاق عمومی کمیاب شده بود و مردم در معیشت دچار مشکلات فراوان شده بودند. او در این مدت در روزهای پنج شنبه و جمعه در درس اخلاق امام شرکت می کرد و شب های جمعه نیز به درس اخلاق آقا حسین قمی می رفت . نماز مغرب و عشاء را در فیضیه به امامت آیت الله سید محمدتقی خوانساری می خواند تا این که ایام تعطیلی حوزه های علمیه و فصل تابستان فرارسیده و دوره سه ماهه حضور او در قم بسر آمد.
در تابستان آن سال به زادگاه خود بازگشت ، اما در سال تحصیلی بعد به دلیل کمبود و گرانی ارزاق عمومی و مشکلات معیشتی نتوانست به قم برود و به سفارش از استادان و دوستان به حوزه علمیه اصفهان رفت و در مدرسه نوریه ساکن شد. حوزه علمیه اصفهان در آن روزگار رونق فراوانی داشت و در امور معنوی نیز بسیار شگفت آور بود. آیت الله امینی در این سال ها به تکمیل دروس دوره سطح مشغول شد و همواره از محضر استادان اخلاق ، همچون حاج میرزا علی شیرازی بهره می برد. مدت حضور او در اصفهان نزدیک به شش سال بود.
در سال 1326 برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم رفت تا از محضر استادان آن دیار نیز کسب فیض نماید. در آنجا نیز از محضر آیات عظام و استادان بسیاری در فقه و اصول و حکمت بهره برد و در کنار آن به تهذیب نفس و بهره مندی از دروس اخلاق اشتغال داشت . در این مدت از تدریس دروس فراگرفته نیز غافل نماند.
آیت الله ابراهیم امینی در طول سال های تحصیل خود، به محضر علما و استادان بسیاری شرفیاب شد. او دروس دوره مقدمات را در محضر استادانی چون آقا شیخ رمضانعلی ملایی ، آقا شیخ هاشم جنتی ، آقا سید محمد هاشمی قهدیجانی فراگرفت و بیشتر شرح لمعه و نیز معالم الاصول را نزد حاج شیخ محمدحسن عالم آموخت . برای آموختن منطق منظومه نیز به درس حاج آقا صدر هاطلی کوهپایی رفت . او رسائل را نزد آقا سید عباس دهکردی و حیدرعلی برومند و قوانین را نزد آقا سید علی اصغر محقق و مکاسب را نزد آقایان شیخ محمدحسین جرقویه ای و آقا شیخ مرتضی اردکانی و حاج آقا رحیم ارباب فراگرفت .
در قم نیز ادامه رسائل و مکاسب را نزد آقای سلطانی ، حاج آقا رضا بهاءالدینی و آقای مجاهدی خواند. جلد اول کفایه را نزد آیت الله مرعشی و جلد دوم را نزد آیت الله گلپایگانی و بخش حکمت منظومه را نزد آیت الله سید محمدحسین طباطبایی به اتمام رساند. در درس های خصوصی علامه طباطبایی که در شب های پنج شنبه و جمعه تشکیل می شد شرکت می کرد و بخشی از کتاب اسفار و کتاب تمهید القواعد و چند جلد از بحارالانوار و منطق شفا را در آنجا فراگرفت .
wikiahlb: ابراهیم_امینی