ابداع فلسفی

[ویکی فقه] ابداع، اصطلاحی فلسفی و کلامی دالّ بر گونه ای از آفرینش است.
واژۀ ابداع در قرآن کریم به کار نرفته، اما خداوند بدیع خوانده شده،
بقره/سوره۲، آیه۱۱۷.
اصطلاح ابداع را غالباً شیعیان، خصوصاً شیعیان اسماعیلی و نیز فیلسوفان اسلامی، به کار برده اند.
ابداع از نظر اسماعیلیه
از نظر اخوان الصفا اراده مقدّم بر وجود است.همان گونه که جهان از دو جوهر سابق و تالی، که همان عقل و نفس است، به وجود آمده، تمامی حروف از دو حرف نشئت گرفته است.
اخوان الصفا، رسائل اخوان الصفا، ج۳، ص۱۴۴، قم ۱۴۰۵.
...