[ویکی فقه] حکم شارع به تخییر مکلف بین فعل و ترک عمل را اباحه تکلیفی می گویند.
اباحه تکلیفی که از آن به اباحه خاص، اباحه به معنای اخص، اباحه صرف و اباحه محض نیز تعبیر می شود، از احکام پنج گانه تکلیفی و مقابل وجوب، حرمت، استحباب و کراهت است که دلالت بر تخییر مکلّف بین انجام دادن عمل و ترک آن می کند؛ بدون ترجیح یکی بر دیگری. در نتیجه هیچ ستایش - مدح - و نکوهشی - ذم - بر فعل و ترک آن، مترتّب نمی گردد.
معارج الاصول، ص ۴۸.
۱. ↑ معارج الاصول، ص ۴۸.
فرهنک فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۲۳.
...
اباحه تکلیفی که از آن به اباحه خاص، اباحه به معنای اخص، اباحه صرف و اباحه محض نیز تعبیر می شود، از احکام پنج گانه تکلیفی و مقابل وجوب، حرمت، استحباب و کراهت است که دلالت بر تخییر مکلّف بین انجام دادن عمل و ترک آن می کند؛ بدون ترجیح یکی بر دیگری. در نتیجه هیچ ستایش - مدح - و نکوهشی - ذم - بر فعل و ترک آن، مترتّب نمی گردد.
معارج الاصول، ص ۴۸.
۱. ↑ معارج الاصول، ص ۴۸.
فرهنک فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۲۳.
...
wikifeqh: اباحه_صرف