آئولوس هیرتیوس. آئولوس هیرتیوس ( به لاتین: Aulus Hirtius ) یک نظامی، تاریخ نگار و سیاستمدار اهل جمهوری روم بود که متصدی منصب کنسولی پس از قتل ژولیوس سزار بود.
او در کنار ژولیوس سزار در طول جنگ های گالی از سال ۵۴ قبل از میلاد یک لگاتوس ( فرمانده یک لژیون ) بود و سپس تحت نظر پومپیئوس در ۵۰ ق. م خدمت کرد. در طول جنگ داخلی میان سزار و پومپیئوس ( ۴۹ ق. م ) در جناح سزار قرار گرفت و نخست در هیسپانیا ــ شاید به عنوان تریبون سربازان[ یادداشت ۱] ــ و سپس در آسیای صغیر خدمت کرد.
در ۴۶ ق. م پرایتور و در سال بعد پروکنسولِ گالیا ترانس آلپینا شد، و توسط خودِ سزار برای سال ۴۳ ق. م به کنسولی منصوب شد. [ یادداشت ۲]
در ۱۵ مارس ۴۴ ق. م سزار ترور شد و هیرتیوس از مارکوس آنتونیوس ــ که قصد داشت انتقام مرگ سزار را بگیرد ــ پشتیبانی کرد تا اینکه سیسرون او را قانع ساخت از جناح سناتورها طرفداری کند. سپس در قامت کنسولِ سال ۴۳ ق. م می بایستی به همراه کنسول دیگر یعنی پانسا ( هر ساله دو کنسول انتخاب می شدند ) و نیزگایوس اوکتاویانوس روانه مودنا شود، جایی که آنتونیوس ــ که اکنون به دشمن هیرتیوس بدل شده بود ــ در حال قشون کشی به آنجا بود تا با یکی از قاتلین سزار به نام دکیموس بروتوس بجنگد. در نبرد مودنا هر دو کنسول کشته شدند:[ ۱] ابتدا هیرتیوس در ۲۱ آوریل در طول نبرد درگذشت و سپس پانسا بر اثر جراحت در ۲۳ آوریل.
بر طبق برخی فرضیه ها، اکتاویانوس از پاداش هایی که سنا بدو داده بود راضی نبود و می خواست جاه طلبی هایش را به سیسرون ــ که تا کنون از وی حمایت کرده امّا او را دست کم گرفته بود ــ نشان دهد، و برای همین او بوده که هیرتیوس را در ۲۱ آوریل و پانسا را در ۲۳ همان ماه مقتول ساخت تا بتواند به منصب کنسولی دست یابد. در هر حال، مارکوس آنتونیوس در روزِ مرگِ هیرتیوس شکست خورد و جنازه هیرتیوس در ۱۹۳۸ در رم و در زیر پالاتسو دلا کانچلریا[ یادداشت ۳] در ناحیه باستانی کامپوس مارتیوس کشف شد.
کنسول هیرتیوس همچنین به سبب نگارش کتاب هشتمِ مجموعهٔ در باب جنگ گالی، اثر معروف ژولیوس سزار، نیز معروف است. بر طبق گفته باستانیان، او سه اثر دیگر را هم نگاشته است: در باب جنگ اسکندریه، [ یادداشت ۴] در باب جنگ آفریقا، [ یادداشت ۵] و در باب جنگ هیسپانیا[ یادداشت ۶] ؛ امّا امروزه بر این باورند که برای دو کتاب آخر او صرفاً ویراستار بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در کنار ژولیوس سزار در طول جنگ های گالی از سال ۵۴ قبل از میلاد یک لگاتوس ( فرمانده یک لژیون ) بود و سپس تحت نظر پومپیئوس در ۵۰ ق. م خدمت کرد. در طول جنگ داخلی میان سزار و پومپیئوس ( ۴۹ ق. م ) در جناح سزار قرار گرفت و نخست در هیسپانیا ــ شاید به عنوان تریبون سربازان[ یادداشت ۱] ــ و سپس در آسیای صغیر خدمت کرد.
در ۴۶ ق. م پرایتور و در سال بعد پروکنسولِ گالیا ترانس آلپینا شد، و توسط خودِ سزار برای سال ۴۳ ق. م به کنسولی منصوب شد. [ یادداشت ۲]
در ۱۵ مارس ۴۴ ق. م سزار ترور شد و هیرتیوس از مارکوس آنتونیوس ــ که قصد داشت انتقام مرگ سزار را بگیرد ــ پشتیبانی کرد تا اینکه سیسرون او را قانع ساخت از جناح سناتورها طرفداری کند. سپس در قامت کنسولِ سال ۴۳ ق. م می بایستی به همراه کنسول دیگر یعنی پانسا ( هر ساله دو کنسول انتخاب می شدند ) و نیزگایوس اوکتاویانوس روانه مودنا شود، جایی که آنتونیوس ــ که اکنون به دشمن هیرتیوس بدل شده بود ــ در حال قشون کشی به آنجا بود تا با یکی از قاتلین سزار به نام دکیموس بروتوس بجنگد. در نبرد مودنا هر دو کنسول کشته شدند:[ ۱] ابتدا هیرتیوس در ۲۱ آوریل در طول نبرد درگذشت و سپس پانسا بر اثر جراحت در ۲۳ آوریل.
بر طبق برخی فرضیه ها، اکتاویانوس از پاداش هایی که سنا بدو داده بود راضی نبود و می خواست جاه طلبی هایش را به سیسرون ــ که تا کنون از وی حمایت کرده امّا او را دست کم گرفته بود ــ نشان دهد، و برای همین او بوده که هیرتیوس را در ۲۱ آوریل و پانسا را در ۲۳ همان ماه مقتول ساخت تا بتواند به منصب کنسولی دست یابد. در هر حال، مارکوس آنتونیوس در روزِ مرگِ هیرتیوس شکست خورد و جنازه هیرتیوس در ۱۹۳۸ در رم و در زیر پالاتسو دلا کانچلریا[ یادداشت ۳] در ناحیه باستانی کامپوس مارتیوس کشف شد.
کنسول هیرتیوس همچنین به سبب نگارش کتاب هشتمِ مجموعهٔ در باب جنگ گالی، اثر معروف ژولیوس سزار، نیز معروف است. بر طبق گفته باستانیان، او سه اثر دیگر را هم نگاشته است: در باب جنگ اسکندریه، [ یادداشت ۴] در باب جنگ آفریقا، [ یادداشت ۵] و در باب جنگ هیسپانیا[ یادداشت ۶] ؛ امّا امروزه بر این باورند که برای دو کتاب آخر او صرفاً ویراستار بوده است.
wiki: آئولوس هیرتیوس