[ویکی اهل البیت] أبوالحسن علی اللیثی الواسطی. ابوالحسن کافی الدین علی بن محمد بن حسن بن اللیثی الواسطی تاریخ تولد و وفات او به درستی در دسترس نیست مشهور به ابن الشرفیه یا ابن الشرقیه از علمای قرن 6 هجری بوده است.
از زندگانی او برمی آید که وی واعظی برجسته بوده و در مسجد جامع واسط که حجاج بن یوسف آن را بنا کرده بود در جمع زیادی به بیان مناقب اهل بیت می پرداخته، او از شاگردان شیخ رشیدالدین ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمی است و یحیی بن حمید و علاءالدین حسین بن علی بن مهدی حسینی سبزواری از جمله شاگردان او هستند.
علامه مجلسی در جلد 78 بحارالانوار می گوید: شیخ علی بن محمد لیثی واسطی در کتاب عیون الحکم والمواعظ و ذخیرة المعتظ والواعظ کلمات امیرالمومنین علیه السلام و کلمات بقیه ائمه اطهار علیهم السلام را آورده.
در جلد دوم مستدرکات اعیان الشیعه از علامه سید عبدالعزیز طباطبایی نقل شده: کافی الدین یا فخر الدین ابن الشرقیه از بزرگان علمای امامیه بوده و در اواخر قرن 6 می زیسته و شاید قرن 7 را هم درک کرده باشد.
ابن الفوطی در مجمع الاداب او را معرفی کرده و برخی از اشعار وی را هم ذکر کرده، علامه میرزا عبدالله افندی در ریاض العلماء او را از جمله بزرگان علمای امامیه و با عنوان فاضل جلیل و عالم کبیر نبیل یاد می کند و قطب الدین کیدری از ایشان با نام شیخ اجل عالم نام می برد.
خود مولف در مقدمه نام کتاب را عیون الحکم والمواعظ و ذخیرة المعتظ والواعظ معرفی کرده اما علامه مجلسی در بحارالانوار اسم کتاب را العیون والمحاسن ذکر کرده و در جلدهای 73، 198، 109 نام کتاب را این گونه آورده عیون الحکم والمواعظ و بعضی جاها العیون والمواعظ نامیده است.
از زندگانی او برمی آید که وی واعظی برجسته بوده و در مسجد جامع واسط که حجاج بن یوسف آن را بنا کرده بود در جمع زیادی به بیان مناقب اهل بیت می پرداخته، او از شاگردان شیخ رشیدالدین ابوالفضل شاذان بن جبرئیل قمی است و یحیی بن حمید و علاءالدین حسین بن علی بن مهدی حسینی سبزواری از جمله شاگردان او هستند.
علامه مجلسی در جلد 78 بحارالانوار می گوید: شیخ علی بن محمد لیثی واسطی در کتاب عیون الحکم والمواعظ و ذخیرة المعتظ والواعظ کلمات امیرالمومنین علیه السلام و کلمات بقیه ائمه اطهار علیهم السلام را آورده.
در جلد دوم مستدرکات اعیان الشیعه از علامه سید عبدالعزیز طباطبایی نقل شده: کافی الدین یا فخر الدین ابن الشرقیه از بزرگان علمای امامیه بوده و در اواخر قرن 6 می زیسته و شاید قرن 7 را هم درک کرده باشد.
ابن الفوطی در مجمع الاداب او را معرفی کرده و برخی از اشعار وی را هم ذکر کرده، علامه میرزا عبدالله افندی در ریاض العلماء او را از جمله بزرگان علمای امامیه و با عنوان فاضل جلیل و عالم کبیر نبیل یاد می کند و قطب الدین کیدری از ایشان با نام شیخ اجل عالم نام می برد.
خود مولف در مقدمه نام کتاب را عیون الحکم والمواعظ و ذخیرة المعتظ والواعظ معرفی کرده اما علامه مجلسی در بحارالانوار اسم کتاب را العیون والمحاسن ذکر کرده و در جلدهای 73، 198، 109 نام کتاب را این گونه آورده عیون الحکم والمواعظ و بعضی جاها العیون والمواعظ نامیده است.