ایه کف

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیه کف. آیه ۷۷ نساء، درباره مدعیان بدون عمل و ترک کنندگان جهاد بحث و بررسی دارد.
به آیه ۷۷ سوره نساء «آیه کف» می گویند.
آیه مربوطه
((الم تر الی الذین قیل لهم کفوا ایدیکم و اقیموا الصلاة و آتوا الزکاة فلما کتب علیهم القتال اذا فریق منهم یخشون الناس کخشیة الله او اشد خشیة و قالوا ربنا لم کتبت علینا القتال لو لا اخرتنا الی اجل قریب قل متاع الدنیا قلیل و الآخرة خیر لمن اتقی و لا تظلمون فتیلا)؛ «آیا ندیدی کسانی را که (در مکه) به آنها گفته شد (فعلا) دست از جهاد بدارید و نماز را برپا کنید و زکات بپردازید، (اما آنها از این دستور ناراحت بودند) ولی هنگامی که (در مدینه) فرمان جهاد به آنها داده شد جمعی از آنان از مردم می ترسیدند همانگونه که از خدا می ترسند، بلکه بیشتر و گفتند پروردگارا چرا جهاد را بر ما مقرر داشتی؟ چرا این فرمان را کمی تاخیر نینداختی؟ به آنها بگو سرمایه زندگی دنیا ناچیز است و سرای آخرت برای کسی که پرهیزکار باشد بهتر است و کوچکترین ستمی به شما نخواهد شد».)
شان نزول
عده ای از مفسران نقل کرده اند که جمعی از مسلمانان هنگامی که در مکه بودند، و تحت فشار و آزار شدید مشرکان قرار داشتند، خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم رسیدند و گفتند: ما قبل از اسلام، عزیز و محترم بودیم، اما پس از اسلام وضع ما دگرگون شد، آن عزت و احترام را از دست دادیم، و همواره مورد آزار دشمنان قرار داریم، اگر اجازه دهید با دشمن می جنگیم تا عزت خود را بازیابیم، آن روز پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم فرمود: من فعلا مامور به مبارزه نیستم. ولی هنگامی که مسلمانان به مدینه آمدند و زمینه آماده برای مبارزه مسلحانه شد و دستور جهاد نازل گردید بعضی از آن افراد داغ و آتشین از شرکت در میدان جهاد مسامحه می کردند، و از آن جوش و حرارت خبری نبود، آیه فوق نازل شد و به عنوان تشجیع مسلمانان و ملامت از افراد مسامحه کار حقایقی را بیان نمود.
مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵، تفسیر نمونه، جلد۴، صفحه ۱۳.
...

[ویکی اهل البیت] آیه کف. به آیه 77 سوره نساء/4 «آیه کفّ» می گویند. این آیه در شأن عبدالرحمن بن عوف زهری، مقداد بن اسود کندی و قدامة بن مظعون جمحی و سعد بن ابی وقّاص نازل شده است.
آنان پیش از هجرت، از سوی مشرکان به شدت آزار می شدند و نزد پیامبر صلی الله علیه و آله شکایت می بردند و اجازه جنگ با مشرکان و انتقام از آنان را می خواستند؛ ولی رسول خدا صلی الله علیه می فرمود: هنوز به جنگ مأمور نیستم؛ ولی پس از هجرت به مدینه هنگامی که فرمان جنگ بدر صادر شد، اجرای این فرمان برایشان ناگوار آمد و این آیه در نکوهش آنان نازل شد:
«أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّواْ أَیْدِیَکُمْ وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَخْشَوْنَ النَّاسَ کَخَشْیَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَةً وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتَالَ لَوْلا أَخَّرْتَنَا إِلَی أَجَلٍ قَرِیبٍ قُلْ مَتَاعُ الدَّنْیَا قَلِیلٌ وَالآخِرَةُ خَیْرٌ لِّمَنِ اتَّقَی وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِیلاً»

پیشنهاد کاربران

بپرس