اوارگان


معنی انگلیسی:
refugees, homeless persons

دانشنامه آزاد فارسی

آوارگان. آوارِگان (Pilgrims)
(یا: پدران آواره؛ زئران) مهاجرانی که در ۱۶ سپتامبر ۱۶۲۰، از شهر پلیموت، واقع در جزیرۀ دِوُنِ۱ انگلستان با کشتی مِیفلاور۲ به راه افتادند و نخستین مهاجرنشین را در نیو پلیموتِ۳ ماساچوست، واقع در نیوانگلند، در امریکای شمالی، بنا کردند. از ۱۰۲ مسافر، یک سوم پناهندگان عضو فرقۀ مذهبی پیوریتن۴ بودند. در ۵ اوت ۱۶۲۰، ابتدا با کشتی های میفلاور و اسپیدوِل۵ از ساوتمپتن۶ به قصد ویرجینیا حرکت کردند، اما چون اسپیدوِل به تعمیر نیاز داشت، مجبور شدند در دارتموت۷ توقف کنند. هوای بد آنان را به سمت تنگۀ پلیموت۸ راند و آن جا اسپیدوِل را ترک کردند و در دسامبر، در شبه جزیرۀ کیپ کاد۹ پیاده شدند و تصمیم به اقامت گرفتند و برای یافتن بندر نیو پلیموت به راه افتادند و مستعمرۀ ماساچوست را پایه گذاری کردند. بین ۳۵ مسافر پیوریتن و سایر مسافرها، که بیشتر انگلیکان۱۰ بودند، نزاع مذهبی شدیدی روی داد. پیمان میفلاور۱۱، که حقوق غیر پیوریتن ها را تثبیت کرد، از شورش علنی جلوگیری کرد. حدود نیمی از آوارگان، پیش از آن که سرخ پوستان به آنان کمک کنند، بر اثر سرمای فصل زمستان جان باختند. نخستین مراسم روز شکرگزاری۱۲ را نجات یافتگان در پاییز ۱۶۲۱ برگزار کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس