گلاب
/golAb/
معنی انگلیسی:
فرهنگ اسم ها
معنی: مایع خوشبویی که از تقطیر گل سرخ و آب به دست می آید، مایع خوشبویی که از تقطیر گل سرخ و آب حاصل می شود، ( در عربی ) ماءالورد
برچسب ها: اسم، اسم با گ، اسم دختر، اسم فارسی، اسم طبیعت، اسم گل
لغت نامه دهخدا
چو بان و چو کافور و چون مشک ناب
چو عود و چو عنبر چو روشن گلاب.
فردوسی.
ندید از درخت اندر او آفتاب به هر جای جوی روان چون گلاب.
فردوسی.
نهادند کافور و مشک و گلاب بگسترد مشک از بر جای خواب.
فردوسی.
این یکی گل برد سوی کوهسار ازمرغزاروآن گلاب آورد سوی مرغزار از کوهسار.
منوچهری.
زین پیش گلاب و عرق و باده احمردر شیشه عطار بدو در خم خمار.
منوچهری.
گویی که همه جوی گلاب است و رحیق است جوی است بدیدار و خلیج است بکردار.
منوچهری.
از شرف مدح تو در کام من گرد عبیر است و لعابم گلاب.
ناصرخسرو.
آب دریا را گلاب ناب گردانی به عدل خاک صحرا را به بوی عنبر اذفر کنی.
ناصرخسرو.
اندرین ره ز شعر حجت جوی چون شوی تشنه جلاب و گلاب.
ناصرخسرو.
آب در گشتن است همچو گلاب چون نگردد بگندد از تف و تاب.
سنایی.
به هر سو یکی آبدان چون گلاب شناور شده ماغ در روی آب.
؟ ( از کلیله و دمنه ).
ما به تو آورده ایم دردسر ارچه بهاردردسر روزگار برد به بوی گلاب.
خاقانی.
ایمه نه بغداد جای شیشه گران است بهر گلاب طرب فزای صفاهان.
خاقانی.
گلاب صفاهان و مشک طرازسر نافه شیشه را کرده باز.
نظامی.
ز بادام تر آب گل برانگیخت گلابی بر گل بادام میریخت.
نظامی.
گه از گلها گلاب انگیختندی گه از خنده طبرزد ریختندی.
نظامی.
چه گریی کز غم گل خون نریزدچو گل ریزد گلابی چون نریزد.
نظامی.
در این افسانه شرط است اشک راندن گلابی تلخ بر شیرین فشاندن.
نظامی.
ای پسر این رخ به آفتاب درافکن باده گلرنگ چون گلاب درافکن.
عطار.
اگر برکه ای پرکنند از گلاب بیشتر بخوانید ...فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - آبی که از گل سرخ استخراج کنند و معطر است : گل در میان کوزه بسی درد سر کشید تا بهر دفع دردسر آخر گلاب شد . ( مرزبان نامه ) توضیح بعضی در شعر ذیل از خاقانی : از نوح. جغد الحق ماییم بدردسر از دیده گلابی کن درد سرما بنشان . ( خاقانی ) گلاب بکسر اول خوانند . بیتی که در بالا از مرزبان نامه نقل شد و شواهد بسیار دیگر موید آنست که گلاب بضم درین مورد صحیح است . ۲ - آبی که از هر نوع گل استخراج کنند : گلاب کسنج . یا گلاب چشم . اشک سرشک . یا گلاب شکر . نوعی شیرینی که در درون آن شربتی معطر بگلاب کنند .
دهی است از دهستان میمند بخش شهر بابک شهرستان یزد .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. عرقی که از یک قسم گل، معروف به گل محمدی یا گل گلاب می گیرند.
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه آزاد فارسی
عرق گل، به خصوص عرقی که از یک قسم گل معروف به گل محمدی یا رُز می گیرند. اکثر مراکز و کارگاه های گلابگیری در ایران به صورت سنتی فعالیت می کنند. در این روش گل ها را هر روز صبح زود قبل از بازشدن کامل غنچه، چیده به همراه بخار آب در دیگ های مختلف تقطیر می کنند. اسانس حاصله را جدا و پس از آبگیری در درون شیشه های دربسته دور از نور نگه می دارند. آب باقیماندۀ حاصل از عمل تقطیر را به عنوان گلاب به مصارف مختلف می رسانند. از هر ۳هزار کیلوگرم گل، حدود یک کیلو اسانس به دست می آید. اسانس رُز یکی از عطرهای معروف دنیاست. تفاوت گلاب ایران با سایر کشورها در این است که گلاب ایران در واقع از تقطیر گل های تازۀ محمدی با آب مقطر تهیه می شود در صورتی که گلاب سایر کشورها از طریق حل کردن اسانس گل محمدی در آب مقطر به دست می آید. قسمت اعظم اسانس گل محمدی در گلاب، به منزلۀ تقویت کنندۀ قلب و برای تهیۀ شربت مصرف می شود.
wikijoo: گلاب
جدول کلمات
مترادف ها
لطافت، گلاب
پیشنهاد کاربران
ماده ای خوشبو که از ترکیب آب جوش و گل سرخ ( محمدی ) به وجود می آید
گلاب: گلاب در پهلوی گلاپ gulāp بوده است .
( ( چو بان و چو کافور و چون مشک ناب
چو عود و چو عنبر چو روشن گلاب ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 269. )
( ( چو بان و چو کافور و چون مشک ناب
چو عود و چو عنبر چو روشن گلاب ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 269. )
گلاب با کسره حرف گ، به معنی آب گل آلود است، گلاب نام روستایی است در شهرستان شهر بابک
معطر خوشبو