گارد پرتورین ( گارد پرایتوری ) ( به لاتین: PRÆTORIANI ) به سپاه ویژهٔ فرمانروایان روم باستان گفته می شد. پیش از اینکه پرتورین ها سپاه نگهبانان فرمانروای روم شوند وظیفه شان پاسداری از افسران بلندپایه و کنسول های روم بود. نیروی پرتورین به دستور کنستانتین بزرگ در سدهٔ چهارم میلادی فروپاشید. سپاه پرتورین که با مرور زمان بسیار رشد کرد و به مرحله شفاعت سیاسی و انتخاب جانشینی امپراتوری رسیده بود، در کشتن چندین امپراتور روم نقش داشته اند.
... [مشاهده متن کامل]
نام پرتورین از نام فرماندهان جنگی رومی یا پرایتور گرفته شده بود. به هسته فرماندهی رومیان نیز پرتوریوم گفته می شد. سپاه پرتورین به فرمان آگوستوس، اولین امپراتور روم شکل گرفت. آن ها محافظان امپراتورهای روم و خانواده شان بودند، تعداد آن ها حدود ۹هزار نفر بود.
این گارد در زمان تیبریوس به بعد به عنوان یک قدرت مهم در تعیین سرنوشت سیاسی و جانشینی شناخته شد، همچنین بعضی از امپراتریس ها فرماندهی گارد محافظ خود را عهده دار بودند و حتی در انتخاب رئیس افسران کلیه گارد برای فرماندهی کل پایتخت رم نقش تعیین کننده و قدرتمندی داشتند. همچنین بعضی از رئیسان قدرتمند گارد پرتورین مانند سجانوس، پرنیس، کلیندر و پلاوتیانوس در اداره کل امپراتوری روم به جای امپراتوران نقش فعالی داشتند و همه آنها قدرتمند بوده و سرنوشتی مشابه ( اعدام سریع ) داشتند. کالیگولا اولین امپراتور در تاریخ امپراتوری روم بود که به دست افسران سپاه پرتورین ترور شد.
قدرت گارد پرتورین ناشی از این موضوع بود، که آن ها بزرگ ترین نیروی نظامی در مجاورت پایتخت ( رم ) بودند.
لژیونرهای معروف به گارد پرتوریان اولین جانبازان ارتش روم بودند که به عنوان محافظ امپراتور روم خدمت می کردند. اعضای گارد که ابتدا توسط آگوستوس تأسیس شد، در کمپین های نظامی او را به طور فعال همراهی کردند و بعنوان پلیس مخفی از دولت مدنی و حاکمیت قانون تحمیل شده توسط سنا و امپراتور خدمت کرده و از اقتدار ارباب خود محافظت می کردند. گارد پرتوریان در نهایت توسط امپراتور کنستانتین بزرگ در قرن ۴ منحل شد. دلیل منحل شدن آنها خودسری و گستاخی در برابر ارادهُ امپراتور و زیادی خواهی بسیار آنها بود. آنها متمایز از بادیگارد سلطنتی آلمان بودند که محافظت شخصی نزدیکی را برای امپراتورهای اولیه روم غربی انجام می داد.
آنها به دلیل مجاورت نزدیک با امپراتور از مزایای بسیار عالی و متعددی بهره مند شدند: پرتوری ها تنها کسانی بودند که هنگام حمل سلاح در مرکز رم - پومریوم - پذیرفته شده بودند.
... [مشاهده متن کامل]
نام پرتورین از نام فرماندهان جنگی رومی یا پرایتور گرفته شده بود. به هسته فرماندهی رومیان نیز پرتوریوم گفته می شد. سپاه پرتورین به فرمان آگوستوس، اولین امپراتور روم شکل گرفت. آن ها محافظان امپراتورهای روم و خانواده شان بودند، تعداد آن ها حدود ۹هزار نفر بود.
این گارد در زمان تیبریوس به بعد به عنوان یک قدرت مهم در تعیین سرنوشت سیاسی و جانشینی شناخته شد، همچنین بعضی از امپراتریس ها فرماندهی گارد محافظ خود را عهده دار بودند و حتی در انتخاب رئیس افسران کلیه گارد برای فرماندهی کل پایتخت رم نقش تعیین کننده و قدرتمندی داشتند. همچنین بعضی از رئیسان قدرتمند گارد پرتورین مانند سجانوس، پرنیس، کلیندر و پلاوتیانوس در اداره کل امپراتوری روم به جای امپراتوران نقش فعالی داشتند و همه آنها قدرتمند بوده و سرنوشتی مشابه ( اعدام سریع ) داشتند. کالیگولا اولین امپراتور در تاریخ امپراتوری روم بود که به دست افسران سپاه پرتورین ترور شد.
قدرت گارد پرتورین ناشی از این موضوع بود، که آن ها بزرگ ترین نیروی نظامی در مجاورت پایتخت ( رم ) بودند.
لژیونرهای معروف به گارد پرتوریان اولین جانبازان ارتش روم بودند که به عنوان محافظ امپراتور روم خدمت می کردند. اعضای گارد که ابتدا توسط آگوستوس تأسیس شد، در کمپین های نظامی او را به طور فعال همراهی کردند و بعنوان پلیس مخفی از دولت مدنی و حاکمیت قانون تحمیل شده توسط سنا و امپراتور خدمت کرده و از اقتدار ارباب خود محافظت می کردند. گارد پرتوریان در نهایت توسط امپراتور کنستانتین بزرگ در قرن ۴ منحل شد. دلیل منحل شدن آنها خودسری و گستاخی در برابر ارادهُ امپراتور و زیادی خواهی بسیار آنها بود. آنها متمایز از بادیگارد سلطنتی آلمان بودند که محافظت شخصی نزدیکی را برای امپراتورهای اولیه روم غربی انجام می داد.
آنها به دلیل مجاورت نزدیک با امپراتور از مزایای بسیار عالی و متعددی بهره مند شدند: پرتوری ها تنها کسانی بودند که هنگام حمل سلاح در مرکز رم - پومریوم - پذیرفته شده بودند.
