کورتیزول ( به انگلیسی: Cortisol ) معروفترین گلوکوکورتیکوئید بدن است که از بخش قشری غده فوق کلیوی که بر روی کلیه های چپ و راست قرار دارند ترشح می شود.
کورتیکواستروئیدها به استروئیدهایی گفته می شود که در بخش قشری غده فوق کلیوی ساخته می شوند. استروئیدها ترکیبات چربی با چهار حلقه کربنی هستند. کورتیکواستروئیدها به دو گروه عمده مینرالوکورتیکوئیدها ( mineralocorticoids ) مانند آلدوسترون و گلوکوکورتیکوئیدها ( glucocorticoids ) مانند کورتیزول ( ۲۱ کربنه ) تقسیم بندی می شوند.
گلوکوکورتیکوئیدها مانند کورتیزول نقش های مختلفی از جمله کاهش التهاب، تخفیف واکنش های ایمنی، تأثیر بر متابولیسم و افزایش قند خون در بدن دارند.
کورتیزول به وسیلهٔ هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک ( ACTH ) ، تولید شده توسط هیپوفیز در پاسخ به استرس، سنتز می شود. مکانیسم اصلی آن این است که باعث افزایش قند خون یا هیپرگلیسمی می گردد. این افزایش با تحریک گلوکونئوژنز کبدی، با پشتیبانی اسیدهای آمینه حاصل از کاتابولیسم پروتئین، به ویژه در سطح عضلات اسکلتی، و چربی، در سطح بافت چربی ایجاد می گردد.
جایگزینی کورتیکواستروئیدها، کورتیکواستروئیدها از عرض غشای سلولی عبور کرده و با گیرنده های اختصاصی سیتوپلاسمی کمپلکس شده، وارد هسته سلول می شوند و به DNA ( کروماتین ) متصل و موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت پروتئین های مختلف آنزیم های خاصی را تحریک می کندنشان داده شده است که وجود سطح بالا و طولانی مدت کورتیزول در جریان خون ( آنچنان که در استرس مزمن پیش می آید ) دارای تأثیرات منفی است، مانند: - اختلال در عملکرد شناختی - اختلال در عملکرد غده تیروئید - عدم تعادل میزان قند خون - کاهش تراکم استخوان - کاهش بافت عضلات - تضعیف سیستم دفاعی و واکنش های تحریکی بدن - افزایش چربی های شکمی که نسبت به تراکم چربی در سایر قسمت های بدن، بیشتر مشکل زاست. برخی از مشکلات سلامتی مربوط به افزایش چربی های شکمی عبارتند از حملات قلبی، ایجاد سطح بالای کلسترول بد ( LDL ) و سطح پایین کلسترول خوب ( HDL ) که خود به مشکلات سلامتی دیگری می انجامد.
این هورمون در بدن پاسخ به استرس و التهاب یا کاهش سطح گلوکوکورتیکوئید خون ترشح می شود. تنظیم ترشح آن با هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین ( CRH ) است که از هیپوتالاموس ترشح و موجب افزایش ترشح هورمون آدرنوکورتیکوتروپین ( ACTH ) از هیپوفیز می شود این هورمون موجب افزایش ترشح کورتیزول توسط غده فوق کلیوی می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکورتیکواستروئیدها به استروئیدهایی گفته می شود که در بخش قشری غده فوق کلیوی ساخته می شوند. استروئیدها ترکیبات چربی با چهار حلقه کربنی هستند. کورتیکواستروئیدها به دو گروه عمده مینرالوکورتیکوئیدها ( mineralocorticoids ) مانند آلدوسترون و گلوکوکورتیکوئیدها ( glucocorticoids ) مانند کورتیزول ( ۲۱ کربنه ) تقسیم بندی می شوند.
گلوکوکورتیکوئیدها مانند کورتیزول نقش های مختلفی از جمله کاهش التهاب، تخفیف واکنش های ایمنی، تأثیر بر متابولیسم و افزایش قند خون در بدن دارند.
کورتیزول به وسیلهٔ هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک ( ACTH ) ، تولید شده توسط هیپوفیز در پاسخ به استرس، سنتز می شود. مکانیسم اصلی آن این است که باعث افزایش قند خون یا هیپرگلیسمی می گردد. این افزایش با تحریک گلوکونئوژنز کبدی، با پشتیبانی اسیدهای آمینه حاصل از کاتابولیسم پروتئین، به ویژه در سطح عضلات اسکلتی، و چربی، در سطح بافت چربی ایجاد می گردد.
جایگزینی کورتیکواستروئیدها، کورتیکواستروئیدها از عرض غشای سلولی عبور کرده و با گیرنده های اختصاصی سیتوپلاسمی کمپلکس شده، وارد هسته سلول می شوند و به DNA ( کروماتین ) متصل و موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت پروتئین های مختلف آنزیم های خاصی را تحریک می کندنشان داده شده است که وجود سطح بالا و طولانی مدت کورتیزول در جریان خون ( آنچنان که در استرس مزمن پیش می آید ) دارای تأثیرات منفی است، مانند: - اختلال در عملکرد شناختی - اختلال در عملکرد غده تیروئید - عدم تعادل میزان قند خون - کاهش تراکم استخوان - کاهش بافت عضلات - تضعیف سیستم دفاعی و واکنش های تحریکی بدن - افزایش چربی های شکمی که نسبت به تراکم چربی در سایر قسمت های بدن، بیشتر مشکل زاست. برخی از مشکلات سلامتی مربوط به افزایش چربی های شکمی عبارتند از حملات قلبی، ایجاد سطح بالای کلسترول بد ( LDL ) و سطح پایین کلسترول خوب ( HDL ) که خود به مشکلات سلامتی دیگری می انجامد.
این هورمون در بدن پاسخ به استرس و التهاب یا کاهش سطح گلوکوکورتیکوئید خون ترشح می شود. تنظیم ترشح آن با هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین ( CRH ) است که از هیپوتالاموس ترشح و موجب افزایش ترشح هورمون آدرنوکورتیکوتروپین ( ACTH ) از هیپوفیز می شود این هورمون موجب افزایش ترشح کورتیزول توسط غده فوق کلیوی می شود.
wiki: کورتیزول