پناهنده

بر اساس مفاد پیمان دوبلین، نخستین کشور عضو اتحادیه اروپا که یک پناهجو به آن وارد می شود، مسئول رسیدگی به درخواست پناهندگی او خواهد بود.
علت هایی که باعث اجبار فرد به ترک خانه و کاشانه می شوند می توانند تعقیب و نقض حقوق بشر، تبعیض، کشمکش های قومی، بلایای طبیعی همچون خشک سالی، قحطی، زمین لرزه، سیل، طوفان و مانند اینها یا فقر و تهی دستی و دیگر عوامل باشند.
پناهنده باید ثابت کند که در کشور خود، جانش درخطر بوده است.
برپایهٔ کنوانسیون پناهندگان، پناهجو کسی است که در کشور خود یا مبدأ به دلیل یکی از دلایل زیر مورد آزارواذیت جدّی قرار گرفته است:
• نژاد
• مذهب
• ملیت
• تعلق به یک گروه اجتماعی خاص
• داشتن عقاید سیاسی اقلیتی
• جنسیت
• افکار
پناهندگی سیاسی برپایهٔ مادهٔ چهاردهم از اعلامیه جهانی حقوق بشر، اگر شخصی مورد تعقیب و پیگرد دولت یا یک گروه قرار گرفته باشد، حق پناهندگی را در کشور دیگر دارد؛ بنابراین آن عده از کنشگران سیاسی که مخالف دولت یا گروهی خاص هستند و مورد پیگرد و تعقیب قرار گرفته و جان آن ها در خطر باشد، حق پناهندگی سیاسی را دارند.
کسانی که صرفاً برای یافتن کار بهتر و زندگی بهتر به کشور دیگری بروند و خطر جانبی در کشور مبدأ آنان را تهدید نکند از دستهٔ پناهجویان اقتصادی هستند. هر چند که بیشتر این پناهنده ها رد می شوند.