هجرت_ که از آن به مهاجرت نیز تعبیر شده_ به معنای جدایی است.
"هجرت" از مادّۀ "هجر" به معنای ترک و جدایی است، مهاجرت در اصل به معنای بریدن از دیگری و ترک وی است.
مهاجرت گاهی با
بدن: «...وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ...» «در بستر از آنها دوری نمائید».
یا با
زبان و
قلب: «إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا » «قوم من
قرآن را رها کردند».
و گاهی بریدن از غیر با هر سه (بدن،
زبان، قلب) است: «وَ اصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا » «و در برابر آنچه (دشمنان) می گویند
شکیبا باش و به طرزی شایسته از آنان دوری گزین!»؛ «...وَ الَّذِینَ هَاجَرُواْ...» «...و کسانی که هجرت کردند...».
یعنی کسانی که از بلاد
کفر به بلاد
ایمان هجرت کردند.
که به همه اینها هجرت می گویند.
اهمیّت هجرت
مسأله هجرت یکی از مهمترین مسائلی است که در آغاز اسلام، اساسی ترین نقش را در پیروزی
حکومت اسلامی ایفا کرد و در همه زمانها از اهمیّت فوق العاده ای برخوردار است که از یک سو
مؤمنان را از
تسلیم در برابر فشار و خفقان محیط باز می دارد و از سوی دیگر عامل صدور اسلام به نقاط مختلف جهان می شود.
جایگاه هجرت در متون دینی
«هجرت» در زندگی
بشر و پیشرفت
علوم و بوجود آمدن تمدنها نقش تعیین کنندهای داشته و دارد؛ اسلام به عنوان آخرین
دین الهی در ابعاد مختلف مسئله هجرت را مطرح کرده و بر آن پای فشرده است.
← هجرت یک دستور سازنده اسلامی
...