کشور ارمنستان و ارمنیان نیز از زمان های دور با نام های مختلفی یاد شده اند. ارمنیان خود را «های» و کشورشان را هایک یا «هایاستان» می نامند. برخی از همسایگان، ارمنستان و ارمنیان را با نام های دیگری نیز شناخته اند.
مردم گرجی ارمنیان را «سُمخِبی» ( درحالت مفرد: سُمِخی ) و ارمنستان را «سُمخِتی» می گویند. ملت ها و کشورهای دیگر نیز از دیر باز تاکنون ارمنیان و ارمنستان را با تلفظ های مختلف کلمهٔ «آرمن» شناخته و می شناسند. آنان این کشور را ( آرمِنیا، آرمانی، آرمینا، ارمنستان، آرمِنین، اِرمنستان ) و به اسامی ای دیگر نامیده و ملت ارمنی را نیز ( آرامان، آرمینیان، آدمیانین، آرمِنیر، اِرمَنی و اَرمنی ) خوانده اند.
از میان اسامی گوناگونی که از دیر باز به ارمنیان داده شده مصطلح ترین نام ( آرمن یا آرمان ) است. اولین بار در سنگ نوشته هایی که حدود چهار هزار سال از قدمت آن می گذرد به این نام برمی خوریم؛ سنگ نوشته هایی که به دستور پادشاه میان رودان، نارام - سواِن، مکتوب شده و در آن به لشکر کشی هایش به کشورهای همسایه اشاره کرده. همچنین نام کشورهایی را که با آن ها به نزاع پرداخته آورده است. آرمانی ( یا آرمانوم ) [ ۱] یکی از کشورهایی است که نارام - سواِن در طی سال های ۲۲۷۰ تا ۲۲۳۰ قبل از میلاد با آن ها به جنگ پرداخته است.
در سنگ نوشته ای دیگر همراه نام کشوری به نام ابلا مجدد از نام آرمانی یاد شده است. بقایای ابلای کهن در نزدیکی شهر حلب یافت شده است. در بین باستان شناسان و محققان این شک وجود داشت که آیا نارام - سواِن از ذکر نام آرمانی ارمنستان را در نظر داشته یا منظور وی شهر یا کشوری دیگر بوده که در نزدیکی سواحل دریای مدیترانه در جنوب کیلیکیه قرار داشته است. این شک و شبهه با پیدا شدن سنگ نوشته ای ستونی، که در ارمنستان بزرگ یافت شد، از بین رفت زیرا با این سند مشخص شد منظور وی از آرمانی در واقع همان ارمنستان بوده است.
در آنجا مشخص می شود که نارام - سواِن بخش جنوبی کشور ارمنستان را با نام آرمانی می شناخته اند. در یکی دیگر از سنگ نوشته هایی که از وی بر جای مانده به طور مجدد همراه با اسامی کشورهای «خاتی» و «کانِش» اسم آرمانی ذکر شده است. خاتی حکومتی بوده که در غرب ارمنستان بزرگ قرار داشته و همسایهٔ دیگر آن نیز کشور کانِش بوده است.
دانشمندان اولین مکانی در جهان که میوهٔ زردآلو در آن پیدا شده در واقع کشور ارمنستان بوده است؛ یعنی، موطن اصلی این میوه را ارمنستان می دانند. ارمنیان این میوه را «دزیران» می نامند. در واقع، درخت دزیران را از ارمنستان به ممالک دیگر انتقال داده اند تا جایی که در برخی از زبان ها اسم زردآلو با نام ارمنستان استفاده شده است؛ برای مثال، روم باستان این میوه را «آرمِنیاکوم» به معنای ارمنستانی نامیده اند. نام علمی و لاتینی این میوه «برونوس آرمِنیاکا» به معنای آلوی ارمنستان است. در زبان عربی نیز یکی از اسامی این میوه «تفاح الأرمنی» به معنای سیب ارمنستانی است. آرامی ها، از ساکنان باستانی بین النهرین نیز زردآلو را «خازورا آرمنیا» نامیده اند که ترجمهٔ آن سیب ارمنی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمردم گرجی ارمنیان را «سُمخِبی» ( درحالت مفرد: سُمِخی ) و ارمنستان را «سُمخِتی» می گویند. ملت ها و کشورهای دیگر نیز از دیر باز تاکنون ارمنیان و ارمنستان را با تلفظ های مختلف کلمهٔ «آرمن» شناخته و می شناسند. آنان این کشور را ( آرمِنیا، آرمانی، آرمینا، ارمنستان، آرمِنین، اِرمنستان ) و به اسامی ای دیگر نامیده و ملت ارمنی را نیز ( آرامان، آرمینیان، آدمیانین، آرمِنیر، اِرمَنی و اَرمنی ) خوانده اند.
از میان اسامی گوناگونی که از دیر باز به ارمنیان داده شده مصطلح ترین نام ( آرمن یا آرمان ) است. اولین بار در سنگ نوشته هایی که حدود چهار هزار سال از قدمت آن می گذرد به این نام برمی خوریم؛ سنگ نوشته هایی که به دستور پادشاه میان رودان، نارام - سواِن، مکتوب شده و در آن به لشکر کشی هایش به کشورهای همسایه اشاره کرده. همچنین نام کشورهایی را که با آن ها به نزاع پرداخته آورده است. آرمانی ( یا آرمانوم ) [ ۱] یکی از کشورهایی است که نارام - سواِن در طی سال های ۲۲۷۰ تا ۲۲۳۰ قبل از میلاد با آن ها به جنگ پرداخته است.
در سنگ نوشته ای دیگر همراه نام کشوری به نام ابلا مجدد از نام آرمانی یاد شده است. بقایای ابلای کهن در نزدیکی شهر حلب یافت شده است. در بین باستان شناسان و محققان این شک وجود داشت که آیا نارام - سواِن از ذکر نام آرمانی ارمنستان را در نظر داشته یا منظور وی شهر یا کشوری دیگر بوده که در نزدیکی سواحل دریای مدیترانه در جنوب کیلیکیه قرار داشته است. این شک و شبهه با پیدا شدن سنگ نوشته ای ستونی، که در ارمنستان بزرگ یافت شد، از بین رفت زیرا با این سند مشخص شد منظور وی از آرمانی در واقع همان ارمنستان بوده است.
در آنجا مشخص می شود که نارام - سواِن بخش جنوبی کشور ارمنستان را با نام آرمانی می شناخته اند. در یکی دیگر از سنگ نوشته هایی که از وی بر جای مانده به طور مجدد همراه با اسامی کشورهای «خاتی» و «کانِش» اسم آرمانی ذکر شده است. خاتی حکومتی بوده که در غرب ارمنستان بزرگ قرار داشته و همسایهٔ دیگر آن نیز کشور کانِش بوده است.
دانشمندان اولین مکانی در جهان که میوهٔ زردآلو در آن پیدا شده در واقع کشور ارمنستان بوده است؛ یعنی، موطن اصلی این میوه را ارمنستان می دانند. ارمنیان این میوه را «دزیران» می نامند. در واقع، درخت دزیران را از ارمنستان به ممالک دیگر انتقال داده اند تا جایی که در برخی از زبان ها اسم زردآلو با نام ارمنستان استفاده شده است؛ برای مثال، روم باستان این میوه را «آرمِنیاکوم» به معنای ارمنستانی نامیده اند. نام علمی و لاتینی این میوه «برونوس آرمِنیاکا» به معنای آلوی ارمنستان است. در زبان عربی نیز یکی از اسامی این میوه «تفاح الأرمنی» به معنای سیب ارمنستانی است. آرامی ها، از ساکنان باستانی بین النهرین نیز زردآلو را «خازورا آرمنیا» نامیده اند که ترجمهٔ آن سیب ارمنی است.
wiki: نام های ارمنستان