منوچهر

ابن قابوس .
مینوچهر: بهشت روی
بهشت روی . چه منو مخفف مینو است که بهشت باشد و چهره بمعنی روی .

[ گویش مازنی ] /manoo chehrkalaa/ از توابع علوی کلای چالوس

[ گویش مازنی ] /falakol maaali manoochehr/ از فرمان روایان زیاری که به مدت هفده سال فرمان راند(۴۰۳ ۴ - ۰هـق)

منوچهر (اوستایی :مَنوش چیترَ، پارسی میانه: منوشچیهر) یکی از پادشاهان پیشدادی است. او از تبار فریدون است و به کینخواهی نیای خود ایرج، سلم و تور را می کشد. در جنگی که میان منوچهر و افراسیاب درگرفت، منوچهر شکست خورده و در تبرستان گرداگرد راه بر او بسته شد. به ناچار میان ایرانیان و تورانیان آشتی پدیدآمد.
اوشیدری، جهانگیر (۱۳۷۱)، دانشنامهٔ مزدیسنا، واژه نامهٔ توضیحی آیین زرتشت، تهران: نشر مرکز، شابک ۹۶۴-۳۰۵-۳۰۷-۵
حسین، الهی قمشه ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
نگارش اوستایی این نام manushcithra و نگارش پهلوی آن manuschihr که در پارسی امروزی به گونهٔ «منوچهر» درآمده است. بخش چیتره ازین نام در فارسی به «چهر» دگرگون گشته است که به معنای نژاد است.
ژاله آموزگار دربارهٔ منوچهر اینگونه می نویسد: «التقاطی از بن مایهٔ نخستین انسان هندی، منو و نیای ایرانیان را در او می توان دید، چون از نام او برمی آید که او نژاد منو دارد. در اسطوره های هندی، پس از آن که جمشید سرور دنیای مردگان می گردد، مقام نخستین انسان به منو داده می شود.»
احمد تفضلی درین باره می نویسد که در سنتهای قدیمی ایرانی وهندی که شاید قدمت آن به دوران هند و اروپایی برسد منو نخستین انسان بشمار می رفته و بعدها جای او را در تاریخ افسانه ای ایرانیان اشخاص دیگری مانند گیومرث مشی مشایه هوشگن و تهمورث گرفته اند.

منوچهر نام یکی از پادشاهان پیشدادی است.
منوچهر (موبد)
منوچهر (رزن)
منوچهر همچنین ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:

در شاهنامۀ فردوسی دو تن بدین نام خوانده شده اند؛ ۱. نوۀ ایرج پسر پَشَنگ و ماه آفرید. سَلْم و تور، عموهای منوچهر، که ایرج را کشته بودند، از فریدون خواستند تا منوچهر را نزد آن ها فرستد تا او را به جبران گناه گذشته بندگی کنند. فریدون و منوچهر نپذیرفتند. عموها برآشفتند و به ایران تاختند. فریدون از منوچهر خواست تا به رویارویی برخیزد. قارَن از سوی منوچهر، مأمور مقابله شد و سَلْم و تور شکست خوردند. منوچهر در حملۀ بعدی، با نیزۀ خود تور را از زین کند و سر او را از تن جدا کرد. سپس، قارَن مأمور نبرد با سلم شد. کاکوی، نبیرۀ ضحّاک، که برای حمایت از سَلْم به ایران آمده بود، به دست منوچهر کشته شد. سلم درمانده، به آلان دژ گریخت. منوچهر سر سلم را نیز برای فریدون فرستاد. منوچهر که از جنگ بازگشت، فریدون تاج وتخت را به او سپرد و خود از فرمانروایی کناره گرفت و اندکی بعد درگذشت؛ منوچهر حکومت پرداد خود را آغاز کرد. رستم در دورۀ پادشاهی او زاده شد و بالید. منوچهر در ۱۲۰سالگی، حکومت را به پسر خود نوذَر داد. به نوشتۀ مؤلفان دورۀ اسلامی، تیراندازی آرش کمانگیر برای تعیین مرز ایران و توران در زمان منوچهر بوده است؛ ۲. دلاور ایرانی، پسر آرش کمانگیر و فرمانده سپاه خراسان در نبرد کیخسرو با افراسیاب که کهیلا، از فرماندهان سپاه توران، را از پای درآورد.

ضامن

پاپوش

غافل

فرشتهای در خانه من

فانی

زندگی جای دیگریست

میراث

ترانزیت

هیجو

هیجو