معارات

لغت نامه دهخدا

معارات. [ م َ ] ( اِخ ) ( به معنی موضع مکشوف ) شهری است در کوهستان یهودا. ( قاموس کتاب مقدس ).

معاراة. [ م ُ ] ( ع مص ) بر اسب بی زین سوار شدن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس