مراکش

[ویکی فقه] مراکش یکی از کشورهای اسلامی می باشد که از شرق با کشور الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه همسایه است.
مراکش یا مغرب، کشوری در شمال غربی آفریقا است. مراکش ساحلی طولانی با اقیانوس اطلس دارد که از شمال به جبل الطارق و دریای مدیترانه می رسد. کشور مراکش از شرق با کشور الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه همسایه است. مراکش ادعای مالکیت بر صحرای غربی را دارد و بخش عمده ای از آن را از سال، اداره کرده است. وضعیت صحرای غربی هنوز مورد اختلاف و مناقشه است. پایتخت مراکش شهر رباط است. نام «مراکش» در فارسی امروز معمولتر از «مغرب» است، زیرا نام بین المللی پادشاهی مغرب مراکو است که برگرفته از نام مراکش است. بنابراین، کاربرد نام مراکش به جای مغرب در زبان فارسی بهتر است به ویژه اینکه دولت آن کشور نام رسمی بین المللی مراکو را به رسمیت می شناسد و نه نام عربی المغرب. ترکیه تنها کشور دنیا است که از پادشاهی مراکش با نام کشور فاس نام می برد.
تاریخ
قبایل بربری یا آمازیغ ساکن منطقه شمال آفریقا از دیرباز دارای روابطی گسترده با ملل و تمدن های کهن فنیقی، کارتاژی، رومانی، وندالی و بیزانسی بوده اند. با این وجود هیچ یک از این تمدن ها توانائی تسلط کامل بر منطقه را نداشته اند چرا که قبایل ساکن آن دارای صفات متمایزی چون ایستادگی و مقاومت و همچنین آزادیخواهی و پایبندی به فرهنگ و زبان خود بودند. با رسیدن دعوت اسلامی به آن منطقه در سال هجری قمری (برابر سال میلادی)، ساکنان منطقه با اهداف اسلامی آشنا گشته و در نتیجه دین نوین اسلام را پذیرا شدند. اسلام سر انجام در سال هجری قمری (برابر سال میلادی) و به طور مشخص پس از گریز یکی از نوادگان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم، معروف به مولا ادریس بن عبدالله بن الحسن بن الحسن بن علی، از دست حاکمان عباسی بغداد، اسلام به صورت ریشه ای و بنیادین در این منطقه گسترش یافت. مراکشیان وی را به امیرالمؤمنین بودن برگزیده و پس از بیعت و اعلام وفاداری، با کمک ایشان نخستین دولت اسلامی مستقل از خلافت مشرق عربی را بر پا نمودند که نام دولت ادریسیان را به خود گرفت. ساکنان و حکمرانان مراکش، گذشته از تفاوت های قبیله ای و ریشه ای خود، ضمن پایبندی عمیق به ارزش های اسلامی بر نشر و تبلیغ رسالت محمدی و اهداف آن نه تنها در سراسر کشور بلکه در مناطق جنوب و دیگر سرزمین های آفریقایی و همچنین در مناطق شمال و کشورهایی همچون اسپانیا، پرتغال و جنوب فرانسه همت گماردند. سالهای، مصادف با حکومت های حسن اول، عبدالعزیز و مولای حفیظ است. این دوران در پرتو رقابت قدرت های بزرگ استعماری، مراکش استقلال خود را حفظ می کند. لیکن در سال، پس از موافقتنامه های الجزیره (م)، فرانسه بخش عظیمی از مراکش را اشغال می کند و از این سال به بعد مبارزه علنی مردم علیه سلطه فرانسه تحت رهبری عبدالکریم خطاب آغاز می گردد. در سال میلادی، محمد بن یوسف (محمد پنجم) به تخت سلطنت می نشیند و به علت مخالفت با سلطه فرانسویان، بدون اینکه خواهان گسستن کامل از فرانسه باشد تبدیل به یک چهره ملی می گردد که در آینده به پدر استقلال مراکش شهرت می یابد. فرانسه که حاضر به قبول استقلال مراکش نبود سعی کرد از برخی عناصر مرتجع علیه محمد پنجم استفاده نماید که در راس آنها الجلاوی بود. لذا به خواسته هواداران الجلاوی که خواستار عزل محمد پنجم بودند جواب مثبت داد و محمدپنجم را به همراه خانواده اش به ماداگاسکار تبعید نمود. تبعید محمد پنجم نقش مثبتی در تحقق استقلال این کشور ایفا نمود و مردم خواستار بازگشت وی و اعلام استقلال کشور شدند. از طرفی قیام الجزایر علیه فرانسه عاملی در جهت تضعیف حضور فرانسه در مراکش گردید و فرانسه به منظور جلوگیری از سرایت این قیام بر تمامی منطقه و فشارهای مردمی در داخل، به تدریج زمینه را برای پذیرش خواست عمومی مردم مراکش فراهم نمود. در نوامبر، محمد پنجم به کشور بازگشت و در مارس، فرانسه استقلال کشور مراکش را به رسمیت شناخت. پس از استقلال مراکش ملک محمد پنجم (تا مارس) و ملک حسن دوم (تا ژوئیه)، بر تخت سلطنت نشستند و از این پس تا کنون نیز ملک محمد ششم بر این کشور حکومت دارد.
جغرافیا
کشور پادشاهی مراکش که در زبان عربی به آن «المملکة المغربیة» گفته می شود، نخستین کشور شکل گرفته مغرب مسلمان است. این کشور در ایران به نام «مراکش» شناخته می شود. در سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل متحد برحسب مورد زبانی، بنام coraM یا occoroM است چرا که واژه مغرب، مفهوم گسترده «مغرب بزرگ» (شامل کشورهای الجزایر، تونس و مراکش) را افاده می کند. مراکش نزدیکترین کشور آفریقایی به اروپا است که به وسیله تنگه جبل الطارق از آن جدا می گردد و در واقع فاصله میان مراکش و اسپانیا حدود کیلومتر است. مهم ترین بندرهای مراکش عبارتند از: کازابلانکا (دارالبیضاء)، طنجه، ناضور، محمدیه، آسفی و اگادیر. مهم ترین شهرهای مراکش نیز: رباط (پایتخت سیاسی اداری)، کازابلانکا (دارای مرکزیت اقتصادی تجاری)، فاس (دارای نوعی مرکزیت مذهبی فرهنگی)، مراکش (دژ فرهنگ بربر)، طنجه، اگادیر (شهرهای توریستی)، ایفرن، مکناس، وجده، تتوان، محمدیه و قنیطره (کنیترا) هستند. شایان ذکر است دو شهر سبته و ملیلا که مشرف بر دریای مدیترانه هستند در حاکمیت قرنی اسپانیا قرار دارند و از نظر دولت مراکش این دو شهر و چند جزیره کوچک دیگر متعلق به آنها است اما اسپانیا این سرزمین ها را اسپانیایی می داند که در این صورت/ کیلومتر به خاطر شهر سبته و/ کیلومتر به خاطر شهر ملیلا مرز زمینی با اسپانیا وجود دارد. به طور کلی مراکش دارای آب و هوایی معتدل و بارانی است. این کشور در مناطق شمالی تحت تاثیر آب و هوای مدیترانه ای و در مناطق غربی و شمال غرب متاثر از آب و هوای اقیانوس اطلس است. در مناطق داخلی، مراکش دارای آب و هوای قاره ای بوده و در رشته کوه های اطلس بارش برف و باران بیشتر می شود. مناطق جنوبی دارای آب و هوای گرم و بیابانی است. جمعیت مراکش (با احتساب صحرای غربی)، حدود میلیون نفر است که/ درصد را مردان و/ درصد را زنان تشکیل داده اند از این تعداد جمعیت درصد در مناطق شهری و درصد در مناطق روستایی زندگی می کنند. تراکم جمعیت در هر کیلومتر مربع نفر و میانگین نفرات خانوار/ درصد است. میزان بیسوادی در کشور نیز حدود درصد جمعیت است که نرخ بیسوادی در زنان درصد و در مردان حدود درصد است. نرخ بیکاری در این کشور بالغ بر درصد جمعیت فعال است. مراکش در ساحل جنوبی دریای مدیترانه و جنوب تنگه جبل الطارق قرار دارد که توسط آن ارتباط میان دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس فراهم می شود. از سویی مراکش از موقعیتی استراتژیک در میان کشورهای شمال آفریقا برخوردار است چرا که علاوه بر واقع شدن در حوزه جنوبی دریای مدیترانه و جنوب تنگه جبل الطارق و نزدیکی به اروپا (نزدیکترین کشور آفریقایی به اروپاست)، این کشور در مجاور اقیانوس اطلس است. ذخایر عظیم ماهیان مختلف در آب های نزدیک به این سرزمین قرار دارند. دسترسی به دریای آزاد و وجود منابع عظیم فسفات و دیگر مواد کانی بر اهمیت مراکش می افزاید و چنانچه صحرای غربی را به عنوان بخشی از این کشور در نظر بگیریم، بر امکانات راهبردی آن افزوده می گردد چرا که صحرای غربی دارای ذخایر نفتی، فسفات و گاز است و ذخایر ماهیان اقیانوس اطلس در آب های مجاور صحرای غربی بسیار غنی است.
ساختار سیاسی
...

[ویکی شیعه] مراکش (به عربی المغرب یا المملکة المغربیة و به انگلیسی Morocco) کشوری در شمال غربی آفریقا است. دین رسمی این کشور اسلام است. ادریسیان نخستین دولت شیعی در این سرزمین تشکیل شد.
مراکش در دورترین قسمت شمال غربی قاره آفریقا واقع شده است. از شمال به دریای مدیترانه و جبل الطارق (۴۶۸ کیلومتر) و از غرب به اقیانوس اطلس (۲۷۰۰ کیلومتر) منتهی می شود. این کشور از شرق با الجزایر (۱۵۵۹ کیلومتر) و از جنوب با سرزمین مورد اختلاف صحرای غربی (۴۴۳ کیلومتر) هم مرز است. بر اساس نظر دولت و مردم مراکش که صحرای غربی را به طور تاریخی از آن خود می دانند، این کشور در جنوب با موریتانی هم مرز می گردد.
مراکش نزدیکترین کشور آفریقایی به اروپا است که به وسیله تنگه جبل الطارق از آن جدا می گردد. فاصله میان مراکش و اسپانیا حدود ۱۵ کیلومتر است.

[ویکی اهل البیت] مَراکِش یا مغرب (به عربی: المغرب (به معنی: مکان غروب خورشید)، به انگلیسی: Morocco)، کشوری است در شمال غربی افریقا. مراکش ساحلی طولانی با اقیانوس اطلس دارد که از شمال به جبل الطارق و دریای مدیترانه میرسد. کشور مراکش از سوی خاور با کشور الجزایر، از غرب با اقیانوس اطلس، از جنوب با کشور موریتانی و از شمال با دریای مدیترانه همسایه است. مراکش ادعای مالکیت صحرای غربی را داردو بخش عمده ای از آن را از سال ۱۹۷۵ اداره کرده است. وضعیت صحرای غربی هنوز مورد اختلاف و مناقشه است. پایتخت مراکش شهر رباط است.
نام «مراکش» در فارسی امروز معمولتر از «مغرب» است زیرا نام بین المللی پادشاهی مغرب مراکو است که برگرفته از نام مراکش است بنابراین کاربرد نام مراکش بجای مغرب در زبان فارسی بهتر است بویژه اینکه دولت آن کشور نام رسمی بین المللی مراکو را برسمیت می شناسد و نه نام عربی المغرب. ترکیه تنها کشور دنیا است که از پادشاهی مراکش با نام کشور فاس نام می برد. ابوالحسن نجفی در غلط ننویسیم می نویسد: « در قدیم مغرب نامیده می شده است. مراکش فقط ایالتی از این کشور، و نیز نام کرسی این ایالت است. علت این اطلاق جزء بر کلّ ظاهراً این بوده که در دوران اخیر کلمهٔ مغرب به کشورهای اروپا و امریکا اطلاق شده است و در کتابهای فارسی، برای رفع ابهام، لفظِ مراکش را بر کلّ کشور مغرب تعمیم داده اند.باید دانست که هم در متون گذشتهٔ فارسی و عربی و هم در اصطلاح امروزهٔ کشورهای عربی زبان، نام این کشور مغرب است و نه مراکش.»
قبایل بربری یا آمازیغ ساکن منطقه شمال افریقا از دیرباز دارای روابطی گسترده با ملل و تمدنهای کهن فنیقی ،کارتاژی، رومانی، وندالی و بیزانسی بوده اند. با این وجود هیچ یک از این تمدنها توانائی تسلط کامل بر منطقه را نداشتند. چرا که قبایل ساکن آن دارای صفات متمایزی چون ایستادگی و مقاومت و همچنین آزادیخواهی و پایبندی به فرهنگ و زبان خود بودند. با رسیدن دعوت اسلامی به آن منطقه در سال ۵۰ هجری قمری (برابر سال ۶۶۵ میلادی) ساکنان منطقه با اهداف اسلامی آشنا گشته و در نتیجه دین نوین اسلام را پذیرا شدند. اسلام سر انجام در سال ۱۷۰ هجری قمری (برابر سال ۷۸۶ میلادی) و بطور مشخص پس از گریز یکی از نوادگان پیامبر معروف به مولا ادریس بن عبدالله بن الحسن بن الحسن ابن علی از دست حاکمان عباسی بغداد به صورت ریشه ای و بنیادین در منطقه گسترش یافته تا اینکه مراکشیان وی را به امیرالمؤمنین بودن برگزیده و پس از بیعت و اعلام وفاداری، با کمک ایشان نخستین دولت اسلامی مستقل از خلافت مشرق عربی را بر پا نمودند که نام دولت ادریسیان را به خود گرفت . ساکنان و حکمرانان مراکش، گذشته از تفاوتهای قبیله ای و ریشه ای خود ضمن پایبندی عمیق به ارزشهای اسلامی بر نشر و تبلیغ رسالت محمدی و اهداف آن نه تنها در سراسر کشور بلکه در مناطق جنوب و دیگر سرزمینهای افریقایی و همچنِین در مناطق شمال و کشورهایی همچون اسپانیا، پرتغال و جنوب فرانسه همت گماردند .
سالهای ۱۹۱۲-۱۸۷۳ مصادف با حکومتهای حسن اول ،عبدالعزیز و مولای حفیظ است. این دوران در پرتو رقابت قدرتهای بزرگ استعماری، مراکش استقلال خود را حفظ می کند. لیکن در سال ۱۹۱۲ پس از موافقتنامه های الجزیره (۱۹۰۶ م)، فرانسه بخش عظیمی از مراکش را اشغال می کند و از این سال به بعد مبارزه علنی مردم علیه سلطه فرانسه تحت رهبری عبدالکریم خطاب آغاز می گردد. در سال ۱۹۲۷ میلادی، محمدبن یوسف (محمد پنجم) به تخت سلطنت می نشیند و بعلت مخالفت با سلطه فرانسویان بدون اینکه خواهان گسستن کامل از فرانسه باشد تبدیل به یک چهره ملی می گردد که در آینده به پدر استقلال مراکش شهرت می یابد. فرانسه که حاضر به قبول استقلال مراکش نبود سعی کرد از برخی عناصر مرتجع علیه محمد پنجم استفاده نماید که در رأس آنها الجلاوی بود. لذا به خواسته هواداران الجلاوی که خواستار عزل محد پنجم بودند جواب مثبت داد و محمدپنجم را بهمراه خانواده اش به ماداگاسکار تبعید نمود. تبعید محمد پنجم نقش مثبتی در تحقق استقلال این کشور ایفاد نمود و مردم خواستار بازگشت وی و اعلام استقلال کشور شدند. از طرفی قیام الجزایر علیه فرانسه عاملی در جهت تضعیف حضور فرانسه در مراکش گردید و فرانسه بمنظور جلوگیری از سرایت این قیام بر تمامی منطقه و فشارهای مردمی در داخل بتدریج زمینه را برای پذیرش خواست عمومی مردم مراکش فراهم نمود. در ۱۶ نوامبر ۱۹۵۵ محمد پنجم به کشور بازگشت و در ۳ مارس ۱۹۵۶ فرانسه استقلال کشور مراکش را به رسمیت شناخت. پس از استقلال مراکش ملک محمد پنجم (تا مارس ۱۹۶۱)، ملک حسن دوم (تا ژوئیه ۱۹۹۹) بر تخت سلطنت می نشینند و از این پس تا کنون نیز ملک محمد ششم بر این کشور حکومت دارد.
قرن هفتم پس از ورود عربها مولای ادریس حکومت اسلامی برپانمود. پس از تشکیل دولت ادریسیان، بدین سوی، مراکش شاهد حکمرانی دودمان های متعددی به شرح زیر بوده است: (۱۶۶۶ - تا دوران معاصر) دودمان علوی ۱۰۵۵ م - ۱۱۴۷ م) که در طول مدت حکمرانی نفوذ خود را در سراسر مغرب عربی بزرگ و اسپانیا و پرتغال گسترش داده بودند، و سپس سلسله موحدون (۱۱۴۷ م- ۱۲۶۹ م) و سپس سلسله مرینیان (۱۲۶۹ م - ۱۵۵۴ م)که معاصر شکست مسلمانان در اندلس بوده اند و در زمان ایشان بود که شهرهای مراکشی سبته و ملیلیه و طنجه از سوی اسپانیا اشغال شد و سپس دودمان سعدیون (۱۵۵۴ م- ۱۶۶۰ م) که منشأ صحرایی و بربری دارند در این کشور به فرمانروایی رسید. و در این دوره پرتغالیها شکست خورده و سلطه آنان به پایان رسید . از سال ۱۶۶۰ میلادی سلسله شرفای علوی توسط مولای رشید در مراکش بنیان گذارده شدکه حکومت کنونی این کشور و حاکمان آن از همین دودمان بشمار می آیند.
۱۸۶۰ - اختلاف با اسپانیا بر سر شهر سبته
۱۸۸۴ - اسپانیا در سواحل مغرب مستعمره ایجاد می کند
۱۹۰۴ - فرانسه و اسپانیا بر سر موضوع مناطق تحت حاکمیت در مغرب به توافق می رسند.

مراکش (شهر). شهر مراکش ( به بربری: ⵎⵕⵕⴰⴽⵛ ) یکی از شهرهای کشور مراکش و مرکز استان مراکش تانسیفت الحوز است.
مراکش چهارمین شهر بزرگ پادشاهی مراکش، و یکی از شهر شاهنشاهی است. مراکش در سال ۱۰۷۰ میلادی توسط یوسف بن تاشفین ( که اولین پادشاه سلسله مرابطون بود ) تاسیس شد. مراکش پایتخت یک امپراتوری بزرگ بود که مرزهایش از اندلس ( اورپا جنوبی ) تا سودان ( آفریقای جنوب صحرا ) امتداد داشت.
ریشه شناسی کلمه "مراکش" در مورد بحث قرار گرفته است. به طور کلی، اعتقاد بر این است که معنای کلمه "مراکش" از جمله بربری "امُرْ نْ اکُشْ" ب معنای "سرزمین خدا" آمده است.
مراکش به خاطر مکانهای دیدنی توریستی اش و مذهبی اش، مانند مسجد الکتبیه، قصر البدیع، میدان جامع الفنا، و باغهای المناره شهرت دارد.
بدلیل قرمز بودن تمامی ساختمانها و بناها در این شهر، شهر مراکش با نام شهر سرخ ( حمرا ) نیز شناخته می شود.
مرکز شهر با نام Medina of Marrakesh تحت شماره N۳۱ ۳۸ W۰۸ ۰۰ تاریخ ثبت: ۱۹۸۵ جزو مناطق تحت حمایت یونسکو به ثبت رسیده است.
• گرانادا, اسپانیا
• مارسی, فرانسه
• تیمبوکتو, مالی
• اسکاتسدیل, آریزونا, ایالات متحده
• میراث جهانی یونسکو در مراکش
• مراکش ( شهر )
• محوطه های باستان شناختی در مراکش
• بنیان گذاری های ۱۰۶۲ ( میلادی )
• بنیان گذاری های ۱۰۷۱ ( میلادی )
• بنیان گذاری های ۱۰۷۱ ( میلادی ) در آفریقا
• بنیان گذاری های سده ۱۱ ( میلادی ) در آفریقا
• شهرهای مراکش
• مناطق شهری در مراکش
• مناطق مسکونی بنیان گذاری شده در سده ۱۱ ( میلادی )
• مناطق مسکونی در مراکش تانسیفت الحوز
• صفحه های دارای تابع تجزیه گر آرایش عدد با آرگومان غیرعددی
• مقاله های دارای شرح مختصر
• شرح مختصر متفاوت با ویکی داده
• Pages using infobox settlement with bad settlement type
• مختصات در ویکی داده
• صفحاتی که از جعبه اطلاعات منطقه مسکونی بدون مختصات استفاده می کنند
• مقاله های دارای واژگان به زبان های بربری
• پیوند رده انبار در ویکی داده است
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های ISNI
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های VIAF
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های WORLDCATID
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های BNF
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های GND
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های J9U
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های LCCN
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های NDL
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های NKC
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های NARA
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های SUDOC
• مقاله های ویکی پدیا همراه شناسه های چندگانه
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد مراکش

مراکش (فیلم ۱۹۳۰). مراکش ( به انگلیسی: Morocco ) فیلم درامِ عاشقانه ی پیشاکدی است به کارگردانی جوزف فون اشترنبرگ و با بازی گری کوپر، مارلین دیتریش و آدولف منژو. [ ۱] فیلم بر اساس رمان اِیمی جالی ( در تیتراژ: "بر اساس نمایشنامه اِیمی جالی" ) نوشته بنو ویگنی و فیلمنامه جولز فورتمن ساخته شده است. داستان فیلم درباره ی خواننده ی کاباره و لژیونری است که در زمان جنک ریف[ و ۱] عاشق هم می شوند ولی رابطه شان به خاطر رابطه های مرد با زنان دیگر، و از طرفی پیدا شدن مرد ثروتمندی که او هم عاشق زن می شود؛ پیچیده میگردد. این فیلم به خاطر صحنه ای که در آن دیتریش آهنگی را در حالی که کت و شلوار مردانه ای پوشیده اجرا می کند و زنی را در میان تماشاچیان می بوسد ( هر دو کار در آن زمان جنجال برانگیز بودند ) ، مشهور است. [ ۱]
در جوایز اسکار دیتریش برای بهترین بازیگر نقش اول زن، فون اشترنبرگ برای بهترین کارگردانی، هانس درایر برای بهترین طراحی صحنه و لی گارمس برای بهترین فیلم برداری نامزد می شوند. [ ۱] در سال ۱۹۹۲ کتابخانه کنگره مراکش را به خاطر "اهمیت فرهنگی، تاریخی و زیبایی شناسانه" برای حفظ و نگهداری در فهرست ملی ثبت فیلم قرار داد. [ ۲]
در اواخر دهه 1920 در صویره، مراکش واحدی از لژیون خارجی فرانسه از کارزاری برمی گردد. در میان لژیونرها سربازی به نام تام براون قرار دارد. در همین حال بر روی کشتی ای که به بندر شهر نزدیک می شود خواننده ای به نام اِیمی جالی حضور دارد. مرد ثروتمندی به نام لا بسیر سعی می کند با او آشنا شود ولی ایمی او را رد می کند.
اِیمی در کاباره ای اجراکننده اصلی می شود. پس از یکی از برنامه ها، به حضار ( از جمله لابسیر و براون ) سیب می فروشد. زمانی که ایمی به دومی "پول خرد"ش را برمیگرداند، پنهانی کلیدش را به او می دهد.
در راه رفتن به خانه ایمی، تام با همسر آجودان سزار رو به رو می شود. آن دو به وضوح رابطه ای پنهانی با همدیگر دارند که زن مایل به ادامه اش است، ولی تام او را طرد می کند. او وارد خانه ایمی می شود و آن دو با یکدیگر آشنا می شوند. او به خاطر خیانت های مکرر از زندگی و مردان دلزده است و از تام می پرسد که آیا او می تواند اعتمادش به مردان را بازگرداند. او پاسخ می دهد که آدم این کار نیست. ایمی که نمی خواهد دلشکستگی دیگری را تجربه کند از تام می خواهد که قبل از آنکه چیز جدی ای بین آنها پیش بیاید آنجا را ترک کند.