فیدو (سگ). فیدو ( ۱۹۴۱–۹ ژوئن ۱۹۵۸ ) یک سگ خیابانی ایتالیایی بود که در سال ۱۹۴۳ به دلیل وفاداری بی دریغش به صاحبش که مرده بود مورد توجه عموم مردم قرار گرفت. در مورد فیدو بسیاری از مجله ها و روزنامه های ایتالیایی و بین المللی مطلب نوشتند. گزارش های خبری بسیاری در ایتالیا دربارهٔ او ساخته شد و مجسمه یاد بودی به افتخار او ساخته شد.
فیدو در یکی از روزهای پاییزی سال ۱۹۴۱ در بورگو سن لورنتسو در ناحیه توسکانی شهر فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. در یکی از شبهای ماه نوامبر سال ۱۹۴۱، یک کارگر کوره آجرپزی به نام «کارلو سوریانی»، هنگامی که از ایستگاه اتوبوس به خانه بازمی گشت، توله سگی را در یک گودال کنار جاده درحالی که زخمی شده بود، پیدا کرد. از آنجا که صاحب سگ را نمی شناخت، آن را به خانه برد و از او پرستاری کرد تا بهبود یابد. سوریانی و همسرش تصیم به نگهداری سگ کردند و آن را فیدو نامیدند. فیدو، در زبان لاتین به معنی «وفاداری» است. [ ۱]
فیدو، پس از بهبودی، به مدت دو سال هر روز، سوریانی را تا ایستگاه اتوبوس بدرقه می کرد و سوار شدنش به اتوبوس را نگاه می کرد. به هنگام بازگشت اتوبوس در بعد از ظهر، فیدو به استقبال صاحبش می رفت و او را با شادی به خانه بازمی گرداند.
در جریان جنگ جهانی دوم، در تاریخ ۳۰ دسامبر ۱۹۴۳، شهرستان بورگو سن لورنتسو، توسط نیروهای متفقین بمباران شد. در هنگام این حمله هوایی بسیاری از کارخانه مورد اصابت قرار گرفتند و بسیاری از کارگران از جمله، سوریانی جان خود را از دست دادند. آنروز بعد ازظهر، فیدو مانند روزهای دیگر، در ایستگاه اتوبوس منتظر بازگشت صاحبش بود و چون نیامد تنها به خانه برگشت. از آنروز به مدت ۱۴ سال ( بیش از ۵۰۰۰ بار ) فیدو هر روز به ایستگاه اتوبوس می رفت منتظر می ماند و خرناس می کشید و منتظر بازگشت صاحبش که کشته شده بود، شد. تا اینکه خودش هم مرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففیدو در یکی از روزهای پاییزی سال ۱۹۴۱ در بورگو سن لورنتسو در ناحیه توسکانی شهر فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. در یکی از شبهای ماه نوامبر سال ۱۹۴۱، یک کارگر کوره آجرپزی به نام «کارلو سوریانی»، هنگامی که از ایستگاه اتوبوس به خانه بازمی گشت، توله سگی را در یک گودال کنار جاده درحالی که زخمی شده بود، پیدا کرد. از آنجا که صاحب سگ را نمی شناخت، آن را به خانه برد و از او پرستاری کرد تا بهبود یابد. سوریانی و همسرش تصیم به نگهداری سگ کردند و آن را فیدو نامیدند. فیدو، در زبان لاتین به معنی «وفاداری» است. [ ۱]
فیدو، پس از بهبودی، به مدت دو سال هر روز، سوریانی را تا ایستگاه اتوبوس بدرقه می کرد و سوار شدنش به اتوبوس را نگاه می کرد. به هنگام بازگشت اتوبوس در بعد از ظهر، فیدو به استقبال صاحبش می رفت و او را با شادی به خانه بازمی گرداند.
در جریان جنگ جهانی دوم، در تاریخ ۳۰ دسامبر ۱۹۴۳، شهرستان بورگو سن لورنتسو، توسط نیروهای متفقین بمباران شد. در هنگام این حمله هوایی بسیاری از کارخانه مورد اصابت قرار گرفتند و بسیاری از کارگران از جمله، سوریانی جان خود را از دست دادند. آنروز بعد ازظهر، فیدو مانند روزهای دیگر، در ایستگاه اتوبوس منتظر بازگشت صاحبش بود و چون نیامد تنها به خانه برگشت. از آنروز به مدت ۱۴ سال ( بیش از ۵۰۰۰ بار ) فیدو هر روز به ایستگاه اتوبوس می رفت منتظر می ماند و خرناس می کشید و منتظر بازگشت صاحبش که کشته شده بود، شد. تا اینکه خودش هم مرد.
wiki: فیدو (سگ)