فنوپروفن

فنوپروفن ( انگلیسی: Fenoprofen ) یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی ( NSAID ) است. فنوپروفن کلسیم برای تسکین علائم آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت و دردهای خفیف تا متوسط استفاده می شود. همچنین برای درمان درد پس از عمل نیز استفاده شده است. [ ۱] فنوپروفن در ایالات متحده آمریکا با نام نالفون به بازار عرضه می شود.
این دارو احتمالاً از طریق مهار فعالیت سیکلواکسیژناز ( مهارکننده COX - 2 ) و سنتز پروستاگلاندین، التهاب، درد و تب را کاهش می دهد.
سابقه اختلال قابل توجه عملکرد کلیه؛ بیماران مبتلا به حساسیت شناخته شده به هر یک از اجزای محصول؛ بیمارانی که پس از مصرف آسپیرین یا سایر NSAIDها آسم، کهیر یا واکنش های آلرژیک را تجربه کرده اند. درمان درد بعد از عمل در زمینه جراحی بای پس عروق کرونر ( CABG ) .
در اکتبر ۲۰۲۰، سازمان غذا و داروی ایالات متحده ( FDA ) برچسب دارو را برای همه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی به روزرسانی کرد تا خطر مشکلات کلیوی در نوزادان متولد نشده را که منجر به کاهش مایع آمنیوتیک می شود، توصیف کند. آنها توصیه می کنند از مصرف NSAID در زنان باردار در هفته ۲۰ یا بعد از بارداری خودداری کنند. [ ۲] [ ۳]
• آمینوگلیکوزیدها ( مانند جنتامایسین ) : سطح آمینوگلیکوزیدهای پلاسما ممکن است افزایش یابد.
• مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین ( ACE ) : اثر ضد فشار خون مهارکننده های ACE ممکن است کاهش یابد.
• داروهای ضد انعقاد: مصرف همزمان ممکن است زمان پروترومبین را طولانی کند.
• آسپرین: فنوپروفن کلر ممکن است افزایش یابد. مصرف همزمان توصیه نمی شود.
• دیورتیک ها: بیماران تحت درمان با فنوپروفن ممکن است به اثرات دیورتیک های لوپ و تیازیدها مقاوم باشند.
• هیدانتوئین ها، سولفونامیدها، سولفونیل اوره ها: فنوپروفن ممکن است این داروها را از محل اتصال آنها جابجا کند.
• لیتیم: کلر کلیوی لیتیوم ممکن است کاهش یابد و سطوح پلاسما ممکن است افزایش یابد، که ممکن است خطر سمیت لیتیم را افزایش دهد.
• متوترکسات: ممکن است سطح متوترکسات را افزایش دهد.
• [[فنوباربیتال[[: ممکن است فنوپروفن را ۱/۲ کاهش دهد. اگر فنوباربیتال اضافه یا حذف شود، ممکن است نیاز به تنظیم دوز فنوپروفن باشد.
• SSRIها ( مانند فلوکستین، سیتالوپرام ) : خطر اثرات GI ممکن است افزایش یابد.