فسوترودین ( انگلیسی: Fesoterodine ) ( INN که به عنوان فومارات با نام تجاری Toviaz استفاده می شود ) یک داروی ضد موسکارینی است که توسط Schwarz Pharma AG برای درمان سندرم مثانه بیش فعال ( OAB ) تولید شده است. [ ۲] در آوریل ۲۰۰۷ میلاد توسط آژانس دارویی اروپا[ ۳] سازمان غذا و داروی ایالات متحده در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ و بهداشت کانادا[ ۴] در ۹ فوریه ۲۰۱۲ تأیید شد. [ ۵]
فسوترودین یک پیش دارو است و توسط استرازهای پلاسما به متابولیت فعال خود، دفسوترودین، تجزیه می شود. [ ۶]
فسوترودین این مزیت را دارد که دوز انعطاف پذیرتری نسبت به سایر آنتاگونیست های موسکارینی ایجاد می کند. تحمل و عوارض جانبی آن مشابه سایر آنتاگونیست های موسکارینی است و به عنوان یک داروی جدید بعید به نظر می رسد که تغییرات زیادی در شیوه های درمان مثانه بیش فعال ایجاد کند.
یک مطالعه ژاپنی در سال ۲۰۱۷، نشان داد که بی اختیاری اضطراری و فوریتی پس از مصرف ۳ روزه دارو بهبود می یابد و اثربخشی کامل آن پس از مصرف ۷ روز قابل قضاوت است. مثانه بیش فعال در ۸۸ درصد بیماران پس از هفت روز استفاده از بین می رود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففسوترودین یک پیش دارو است و توسط استرازهای پلاسما به متابولیت فعال خود، دفسوترودین، تجزیه می شود. [ ۶]
فسوترودین این مزیت را دارد که دوز انعطاف پذیرتری نسبت به سایر آنتاگونیست های موسکارینی ایجاد می کند. تحمل و عوارض جانبی آن مشابه سایر آنتاگونیست های موسکارینی است و به عنوان یک داروی جدید بعید به نظر می رسد که تغییرات زیادی در شیوه های درمان مثانه بیش فعال ایجاد کند.
یک مطالعه ژاپنی در سال ۲۰۱۷، نشان داد که بی اختیاری اضطراری و فوریتی پس از مصرف ۳ روزه دارو بهبود می یابد و اثربخشی کامل آن پس از مصرف ۷ روز قابل قضاوت است. مثانه بیش فعال در ۸۸ درصد بیماران پس از هفت روز استفاده از بین می رود. [ ۷]
wiki: فسوترودین