طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت شده القایی

طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت شده القایی (انگلیسی: Inductively coupled plasma mass spectrometry) (اختصاری|ICP-MS) نوعی طیف سنجی جرمی است که برای ارزیابی و شناسایی فلزها و برخی نافلزها تا غلظت هایی به اندکی بخش در ۱۰۱۵ (ppq کوتاه شده parts per quadrillion) کارایی دارد. این تکنیک در مقایسه با طیف بینی جذب اتمی، دارای دقت، حساسیت و سرعت بیشتری است.
فاطمه اسفندیاری بیات (نویسنده اول)، محسن سروری (نویسنده مسئول)، طیف سنجی پلاسمای جفت شده القایی (ICP) و ترکیب آن با طیف سنج جرمی (ICP-MS)، سیستم جامع آموزش فناوری نانو
در ICP-MS منبع تولید یون، پلاسمای آرگون با دماهای بالا تا ۸۰۰۰ کلوین است. نخست، پلاسما در کوره یا مشعلی از جنس کوارتز تشکیل و سپس نمونه به داخل پلاسما مهپاشی می شود و در نتیجه بر اثر دمای بالای پلاسما، تبخیر و یونیزه می شود.
دمای بالای پلاسما شرایط لازم را برای تبدیل مقدار زیاد از نمونه به یون، فراهم می کند. مقدار این تبدیل، به انرژی یونش بستگی دارد.
استفاده از گاز آرگون برای تولید پلاسما به دو دلیل است: اولا به دلیل فراوان بودن گاز آرگون، استفاده از آن ارزان تر از دیگر گازهای نجیب است. دوما اولین انرژی یونش آن بالاتر از عناصری مانند هلیم، فلوئور و نئون است بنابراین واکنش الکترون گیری آرگون، راحت تر از الکترون گیری دیگر عناصر است. در نتیجه یون فلزی مورد نظر، مدت زمان بیشتر در محیط می ماند.