سرخ رود یکی از شهرهای استان مازندران ایران است. این شهر مرکز بخش سرخ رود شهرستان محمودآباد است. این شهر در ۶ کیلومتری غرب فریدون کنار و پانزده کیلومتری شرق محمودآباد در کنار دریای خزر و در انتهای مسیر رودخانهٔ هراز به دریای خزر قرار دارد.
در مورد وجه تسمیه و علت نام گذاری سرخرود به این نام نظرات مختلفی وجود دارد. یکی از این نظرات از سفرنامهٔ مسیو بهلر در زمان ناصرالدین شاه آمده است. علت نامگذاری این شهر را نام رودی می داند که از شمال کوه دماوند سرچشمه می گرفته است. این رودخانه همان هراز است که از قسمت غربی شهر عبور می کند و به دلیل طغیانی بودن رودخانه هراز و سایش بستر مارنی ولسی رودخانه منجر به گل آلود شدن رودخانه در پایین دست شده و رنگ متمایل به سرخ می گرفته است که به مرور زمان به عنوان نشانه ای برای ساکنان این سامان درآمده و ساکنان جناحین، این رودخانه را سرخرود می نامیده اند. شاه در باب سرخ رود در این سفرنامه می گوید، هراز و سرخه رود و ملاکلا هر سه یک سرچشمه دارند که سرچشمهٔ آن ها از طرف شمال کوه دماوند است و چند فرسخ از آنجا گذشته منقسم به سه قسمت می شود یکی به طرف محمودآباد می رود و داخل دریا می شود و می نامند او را هراز و دیگری به طرف آمل می رود و از آمل و سپس از یک فرسخ و نیم از آن شهر گذشته دوباره دو شاخه می شود و می ریزند به دریا و موسومند به سرخه رود و ملاکلا و دو فرسخ از فری کنار گذشته به مشهدسر می رسند و امتداد راه به طرف شمال به شرق و مشرق است. در گذشته این شهر استقرار در منطقهٔ ساحلی تبادلات و ارتباط دریایی این سامان را با شهرهای قفقاز نظیر بادکوبه، باکو و غیره را فراهم می کرده است.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۱۲٬۳۴۵ نفر جمعیت بوده است. [ ۱] مردم سرخ رود از قومیت طبری هستند که ریشه آن به قوم آمارد و قوم تپوری می رسد. [ ۲] مردم سرخ رود به زبان طبری ( مازندرانی ) و گویش آملی سخن می گویند. [ ۳] جمعیت بومی این شهر حدود دوازده هزار نفر است. طوایف طبری تبار سرخرود شامل: صادقی، درزی تبار، اخوان، پروین، فرهمند، زورک تبار، دورتبار، دودتبار، گل تبار، اکبرزاده، جعفرزاده، حسین زاده، خسروی، احمدی، عبدی و خاکپور می شود.
شهر سرخ رود ساحل های زیبایی دارد. از جانوران بومی سرخرود می توان به روباه، جوجه تیغی، گربه وحشی که مردم محلی به آن بامشی شال گویند و قاقم نوعی راسو که مردم محلی به آن عروسک می گویند نام برد. همچنین این شهر در زمستان میزبان چند هزار قوی مهاجر است. سرخ رود یک شهر توریستی کوچک در میانه دو شهر محمودآباد و فریدون کنار است که به دلیل نزدیکی به شهر آمل و همچنین موقعیت آن در وجود دشت های سرسبز دامنهٔ البرز و چشم اندازهای زیبایی که دارد به عنوان یک شهر توریستی شناخته شده است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مورد وجه تسمیه و علت نام گذاری سرخرود به این نام نظرات مختلفی وجود دارد. یکی از این نظرات از سفرنامهٔ مسیو بهلر در زمان ناصرالدین شاه آمده است. علت نامگذاری این شهر را نام رودی می داند که از شمال کوه دماوند سرچشمه می گرفته است. این رودخانه همان هراز است که از قسمت غربی شهر عبور می کند و به دلیل طغیانی بودن رودخانه هراز و سایش بستر مارنی ولسی رودخانه منجر به گل آلود شدن رودخانه در پایین دست شده و رنگ متمایل به سرخ می گرفته است که به مرور زمان به عنوان نشانه ای برای ساکنان این سامان درآمده و ساکنان جناحین، این رودخانه را سرخرود می نامیده اند. شاه در باب سرخ رود در این سفرنامه می گوید، هراز و سرخه رود و ملاکلا هر سه یک سرچشمه دارند که سرچشمهٔ آن ها از طرف شمال کوه دماوند است و چند فرسخ از آنجا گذشته منقسم به سه قسمت می شود یکی به طرف محمودآباد می رود و داخل دریا می شود و می نامند او را هراز و دیگری به طرف آمل می رود و از آمل و سپس از یک فرسخ و نیم از آن شهر گذشته دوباره دو شاخه می شود و می ریزند به دریا و موسومند به سرخه رود و ملاکلا و دو فرسخ از فری کنار گذشته به مشهدسر می رسند و امتداد راه به طرف شمال به شرق و مشرق است. در گذشته این شهر استقرار در منطقهٔ ساحلی تبادلات و ارتباط دریایی این سامان را با شهرهای قفقاز نظیر بادکوبه، باکو و غیره را فراهم می کرده است.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۱۲٬۳۴۵ نفر جمعیت بوده است. [ ۱] مردم سرخ رود از قومیت طبری هستند که ریشه آن به قوم آمارد و قوم تپوری می رسد. [ ۲] مردم سرخ رود به زبان طبری ( مازندرانی ) و گویش آملی سخن می گویند. [ ۳] جمعیت بومی این شهر حدود دوازده هزار نفر است. طوایف طبری تبار سرخرود شامل: صادقی، درزی تبار، اخوان، پروین، فرهمند، زورک تبار، دورتبار، دودتبار، گل تبار، اکبرزاده، جعفرزاده، حسین زاده، خسروی، احمدی، عبدی و خاکپور می شود.
شهر سرخ رود ساحل های زیبایی دارد. از جانوران بومی سرخرود می توان به روباه، جوجه تیغی، گربه وحشی که مردم محلی به آن بامشی شال گویند و قاقم نوعی راسو که مردم محلی به آن عروسک می گویند نام برد. همچنین این شهر در زمستان میزبان چند هزار قوی مهاجر است. سرخ رود یک شهر توریستی کوچک در میانه دو شهر محمودآباد و فریدون کنار است که به دلیل نزدیکی به شهر آمل و همچنین موقعیت آن در وجود دشت های سرسبز دامنهٔ البرز و چشم اندازهای زیبایی که دارد به عنوان یک شهر توریستی شناخته شده است. [ ۴]
wiki: سرخ رود