زنان در مجارستان

نقش زنان در مجارستان در طول ۲۰۰ سال گذشته به طور قابل توجهی تغییر کرده است. از لحاظ تاریخی، در قلمرو امروزی کشور مجارستان، گفتمان هایی دربارهٔ نقش ها، حقوق و دسترسی سیاسی زنان، همراه با جنبش های فمینیستی، در چارچوب نقش های جنسیتی بسیار سنتی که تحت تأثیر کاتولیک رومی، لوترییسم و کالوینیسم قرار داشتند، توسعه یافته اند. اخیراً، دکترین کمونیستی در مورد جایگاه زنان در جامعه نیز تأثیرگذار بود. دوران پساکمونیستی در مجارستان تعداد زیادی سازمان برای رفع نیازهای زنان این کشور و بسیج رای دهندگان زن ایجاد کرده است و چندین دانشگاه اکنون برنامه های مطالعات جنسیتی دارند. در سده بیست و یکم، ورود به اتحادیه اروپا منجر به تمایل به فرهنگ غربی شده است.
در سال ۱۷۹۰، مردی به نام پیتر بارانی از گردهمایی ملی نجیب زادگان مجارستان درخواست کرد تا به نجیب زادگان زن حق نظارت بر روند گردهمایی اعطا شود. او استدلال کرد که این زنان برای تربیت پسران فعال سیاسی و میهن پرست آمادگی بهتری دارند، اما مجمع درخواست او را نپذیرفت. [ ۵] اولین سازمان زنانی که در مجارستان تشکیل شد، انجمن خیریه زنان پستر بود که در سال ۱۸۱۷ تأسیس شد. در پایان قرن نوزدهم صدها سازمان مشابه در سراسر پادشاهی وجود داشت، اگرچه در بیشتر موارد، آنها دخالت کمی در سیاست داشتند. [ ۵] هنگامی که زنان در اواسط قرن نوزدهم به آموزش متوسطه دسترسی پیدا کردند، حضور گسترده گروه های فعال زنان به دانش آموزان کمک کرد تا برنامه درسی آکادمیک تری داشته باشند، نه برنامه ای که بر همسر و مادر بودن متمرکز باشد. در سال ۱۸۹۵، زنان برای اولین بار مجاز به تحصیل در رشته های فلسفه، پزشکی و داروسازی در سطح دانشگاه شدند. [ ۵]
علاوه بر حمایت از گروه های زنان، این پیشرفت ها تا حدی ناشی از تلاش مجارستان برای ارتقای جایگاه خود به عنوان یک قدرت در امپراتوری اتریش - مجارستان و معرفی خود به عنوان منطقه ای به طور فزاینده مدرن شده بود.
در سال ۱۹۰۴، روزیکا بدی شویمر ( روزیکا شویمر ) ، صلح طلب و مدافع حقوق زنان، انجمن فمینیست ها را تأسیس کرد. [ ۶] این گروه برای حق رای زنان تلاش کرد و در سه نوبت به رای گیری پارلمان کمک کرد، اگرچه هر تلاش ناموفق بود. اتحادیه مردان برای حق رأی زنان در سال ۱۹۱۰ تأسیس شد و در سال ۱۹۱۳ هفتمین کنگره اتحادیه بین المللی حق رأی زنان در بوداپست تشکیل شد. [ ۶] انجمن فمینیست ها با شورای شهر بوداپست همکاری نزدیک داشت تا یک دفتر کمک زنان و مراکز مراقبت روزانه ایجاد کند. آنها همچنین مجله ای در مورد مسائل زنان منتشر کردند که به افزایش آگاهی عمومی در مورد نگرانی های زنان کمک کرد. [ ۶] سایر گروه های فعال در اوایل قرن بیستم شامل اعضای زن سوسیال دموکرات و فدراسیون ملی زنان کارگر روحانی بودند که به دنبال بهبود حقوق زنان بودند. [ ۶]