زبانِ فَنلاندی ( به فنلاندی: suomen kieli، تلفظ: سوئُمی ) زبانی است که ۹۲ درصد فنلاندی ها و اقلیت های فنلاندی در بیرون از فنلاند بدان سخن می گویند. همچنین این زبان زبان رسمی فنلاند و زبان رسمی اقلیت های زبانی فنلاندی در سوئد و نروژ می باشد.
فنلاندی از خانواده زبان های فین واوگری و از دید گونه شناسی میان زبان های صرفی و زبان های پیوندی جای می گیرد. در این زبان نام واژگان، صفت ها، ضمیرها، کارواژگان و شمارگان وابسته به نقششان در جمله صرف شده و تغییر می پذیرند.
چنین پنداشته می شود که زبان های بالتیک - فینی از دل زبان نیافینی - که آن هم از زبان های سامیک در ۱۵۰۰ تا ۱۰۰۰ ( پیش از میلاد ) جداشده بود - بیرون آمده باشد. پنداشته می شود که زبان نیافینی سه گویش داشته است:شمالی، جنوبی و خاوری. زبان های بالتیک - فینی در سده ۱ ( میلادی ) جداشدند ولی به اثرگذاری بر هم دنباله دادند. از این رو گویش های فنلاندی خاوری از دید پیدایشی نیافینی خاوری با بسیاری از ویژگی های خاوری است و گویش های فنلاندی جنوب غربی اثرهایی یکدست از استونیایی داراست.
شیوه نوشتاری فنلاندی نخستین بار به دست میکائل آگریکولا اسقف فنلاندی در سده ۱۶ آفریده شد. وی پایه نویسه خود را بر سوئدی، آلمانی و لاتین گذارد. درآینده بسیاری دیگر نیز در نویسه فنلاندی بازنگری نمودند. در سده شانزدهم ادب فنلاندی به کوشش کسانی چون پاوالی یوستن، اریک سورولاینن و یاکو فینو و آگریکولا به کامیابی هایی دست یافت. در سده ۱۷ در فنلاند کتاب هایی به زبان های فنلاندی، نروژی، سوئدی، دانمارکی، استونیایی و آلمانی چاپ شد. با این همه در این زبان هنوز کتاب های ارزشمند به لاتین نوشته می شد و زبان های فنلاندی و سوئدی کم ارج دانسته می شدند.
زبان فنلاندی دارای بزرگ ترین دسته از همخوان های سایشی بوده که امروز بسیاری از آن ها را از دست داده است. برای نمونه آوای /ɣ/ ( غ ) از میان رفته و برای نمونه واژه parghutin به paruttiin دگرش یافته است.
فنلاندی هموند گروه زبان های بالتیک - فینی و از خانواده زبان های اورالی ست. از دیگر زبان های این خانواده می توان از استونیایی و مجاری نام برد. فنلاندی زبانی ترکیبی و از گونه زبان های پیوندی ست. اندکی آمیزش زبانی در میان فنلاندی زبانان دیده می شود. در این زبان صرف و دگرش ها در نام واژه ها و کارواژه ها وابسته به نقششان در جمله است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففنلاندی از خانواده زبان های فین واوگری و از دید گونه شناسی میان زبان های صرفی و زبان های پیوندی جای می گیرد. در این زبان نام واژگان، صفت ها، ضمیرها، کارواژگان و شمارگان وابسته به نقششان در جمله صرف شده و تغییر می پذیرند.
چنین پنداشته می شود که زبان های بالتیک - فینی از دل زبان نیافینی - که آن هم از زبان های سامیک در ۱۵۰۰ تا ۱۰۰۰ ( پیش از میلاد ) جداشده بود - بیرون آمده باشد. پنداشته می شود که زبان نیافینی سه گویش داشته است:شمالی، جنوبی و خاوری. زبان های بالتیک - فینی در سده ۱ ( میلادی ) جداشدند ولی به اثرگذاری بر هم دنباله دادند. از این رو گویش های فنلاندی خاوری از دید پیدایشی نیافینی خاوری با بسیاری از ویژگی های خاوری است و گویش های فنلاندی جنوب غربی اثرهایی یکدست از استونیایی داراست.
شیوه نوشتاری فنلاندی نخستین بار به دست میکائل آگریکولا اسقف فنلاندی در سده ۱۶ آفریده شد. وی پایه نویسه خود را بر سوئدی، آلمانی و لاتین گذارد. درآینده بسیاری دیگر نیز در نویسه فنلاندی بازنگری نمودند. در سده شانزدهم ادب فنلاندی به کوشش کسانی چون پاوالی یوستن، اریک سورولاینن و یاکو فینو و آگریکولا به کامیابی هایی دست یافت. در سده ۱۷ در فنلاند کتاب هایی به زبان های فنلاندی، نروژی، سوئدی، دانمارکی، استونیایی و آلمانی چاپ شد. با این همه در این زبان هنوز کتاب های ارزشمند به لاتین نوشته می شد و زبان های فنلاندی و سوئدی کم ارج دانسته می شدند.
زبان فنلاندی دارای بزرگ ترین دسته از همخوان های سایشی بوده که امروز بسیاری از آن ها را از دست داده است. برای نمونه آوای /ɣ/ ( غ ) از میان رفته و برای نمونه واژه parghutin به paruttiin دگرش یافته است.
فنلاندی هموند گروه زبان های بالتیک - فینی و از خانواده زبان های اورالی ست. از دیگر زبان های این خانواده می توان از استونیایی و مجاری نام برد. فنلاندی زبانی ترکیبی و از گونه زبان های پیوندی ست. اندکی آمیزش زبانی در میان فنلاندی زبانان دیده می شود. در این زبان صرف و دگرش ها در نام واژه ها و کارواژه ها وابسته به نقششان در جمله است.
wiki: زبان فنلاندی