رفوگری

/rofugari/

برابر پارسی: درزگیری، پاره دوزی

معنی انگلیسی:
darning

لغت نامه دهخدا

رفوگری. [ رَ / رُ گ َ ] ( حامص مرکب ) رفوکاری. ( ناظم الاطباء ). شغل رفوگر. حرفه رفوگر. عمل رفوگر. ( یادداشت مؤلف ). همگری :
ره امان نتوان رفت و دل رهین امل
رفوگری نتوان کرد و چشم نابینا.
خاقانی.
|| دکان رفوگر. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به رفوکاری شود.

دانشنامه آزاد فارسی

حرفه ای برای ترمیم آسیب های وارده به انواع بافته ها به ویژه بافته های پرزی گره دار مانند قالی. این حرفه در مواردی مانند مرمت فرش های عتیقه، کاری هنری و بسیار باارزش است. در فرش آنچه رفوگر ترمیم می کند معایب و نواقصی است که یا در موقع بافت ایجاد شده، مثل سرکجی و داشتن سَره و کیسی، یا به مرور زمان یا براثر حادثه به وجود آمده است؛ مثل سوختگی، پوسیدگی، بیدزدگی؛ در مورد معایب گروه اول برای راست کردن کجی ها با استفاده از تخته های چوبی هم اندازۀ قالی و ریسمان کشی طول و عرض آن، کشیدگی گوشه های سرکج، میخکوب کردن، پاشیدن آب روی قالی، و گذاشتن اجسام سنگین روی آن کجی های فرش را اصلاح می کنند. امروز، این عملیات با دستگاهی خاص صورت می گیرد. در مورد آسیب های ناشی از ضایعه و حادثه باید بررسی شود که نوع آسیب دیدگی چیست؛ ابتدا فرش را روی زمین صاف می گسترانند و نوع آسیب دیدگی را تشخیص می دهند؛ آن گاه، متناسب با نوع آسیب دیدگی عملیات رفوگری را انجام می دهند. این عملیات بسته به عمیق یا سطحی بودن ضایعه، متفاوت است. در ضایعات عمیق، رفوگر مجبور می شود فرش را روی دار یا تخته یا درون قاب محکم کند، برای قسمت ترمیمی چله کشی کند و آن را براساس نقشۀ قالی ترمیم کند. ابزار کار رفوگر عبارت است از قیچی، درفش، قلاب، سوزن، انبر دم باریک، چارچوب، میخ، چکش، خامه های رنگین مطابق با رنگ بافت فرش، نقشۀ قسمتی از فرش که ازبین رفته است، و اتو. در مورد فرش های موزه ای فقط آن قسمت از ضایعات رفو می شود که فرش چارچوب خود را از دست ندهد و به اصطلاح «نریزد» و دیگر قسمت های آن به حالت خود باقی می ماند تا کهنگی و ناسالم بودن فرش دیده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس