رطوبت هوا به طور کلی به دو صورت رطوبت مطلق هوا و
رطوبت نسبی هوا در نظر گرفته می شود. رطوبت مطلق عبارتست از مقدار بخار آبی که در واحد حجم هوا موجود باشد. مقدار رطوبتی که یک حجم هوا می تواند داشته باشد بستگی به
دمای هوا دارد. رطوبت نسبی مقدار رطوبت موجود در یک حجم هوا با دمای مشخص به حداکثر رطوبتی است که آن هوا می تواند در همان
دما داشته باشد.
هوای بدون بخار آب را هوای خشک می گویند. این نوع هوا در
جو وجود ندارد، حتی در جو روی بیابانها و عرضهای بالا. هوای خشک به علاوهٔ رطوبت را هوای مرطوب می گویند. تبخیر که عامل مرطوب ساختن هوای خشک است، از سطح اقیانوسها و آبهای سطحی و تعرق، منبع رطوبت هوا، ایجاد ابرها و بارندگی است. حداکثر بخار آب موجود در جو ۴–۳ درصد است.
شبنم
شبنم رطوبتی است متراکم که به صورت قطراتی روی اشیاء و سطوح مختلف مشاهده می گردد. در شب های صاف و آرام ،
زمیناز طریق تشعشع به سرعت سرد می شود و در نتیجه درجهحرارت آن ازهوای مجاور کمتر می شود. آنگاه هوای اطراف که خنک شده بر اثر
تماس با زمین تانقطهٔ شبنم سرد می شود.
بخار آب موجود در جو در متعادل نگه داشتن دمای جو
کره زمین نقش عمده ای دارد. زیرا بخار آب امواج تشعشعی با
طول موج بلند را جذب می نماید. بنا بر این، اگر در جو مقدار بخار آب کم باشد،
اختلاف درجه حرارت بسیار زیاد می شود.
برای تبدیل یک گرم آب به بخار آب در حدود ۵۴۰ کالری حرارت لازم است و این مقدار گرما از محیط اطراف جذب می شود. بدین جهت عمل تبخیر، گرماگیر یا سرمازا است. در صورتی که در عمل میعان حرارت آزاد شده موجب ازدیاد گرمای محیط می شود. هر چه هوا گرمتر باشد، بخار آب بیشتری می تواند در هوا ذخیره شود، ولی به هر حال ذخیره بخار آب در هوا محدود است. موقعی فرا می رسد که اگر بخار آب وارد هوا شود، به صورت ذرات ریز آب ظاهر می شود. در این حالت گفته می شود که هوا از بخار آب اشباع شده است.
مقدار بخار آب موجود در واحد حجم از هوا را رطوبت مطلق می گویند. واحد آن گرم بر
متر مکعب یا میلی گرم در لیتر است.