راک بی کلام گونه ای از موسیقی راک بدون آواز است. گاهی از آواز به عنوان صدای پس زمینه ملودی برای فضا سازی استفاده می شود. نمونه هایی از راک بی کلام را می توان تقریباً در هر زیر ژانر راک، اغلب از نوازندگانی که در این سبک تخصص دارند یافت. راک بی کلام از اواسط دهه ۱۹۵۰ تا اواسط دهه ۱۹۶۰ با هنرمندانی چون بیل داگت کمبو، فایربالز، شدووز، ونچرز، جانی، هوریکنز و اسپاتنیکس بیشترین محبوبیت را داشت. گروه برادران آلمن، نوازندگان چند ساز بودند. جف بک همچنین دو آلبوم بی کلام را در دهه ۱۹۷۰ ضبط کرد. نوازندگان پروگرسیو راک و آرت راک در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، اجراهای محبوبی از این موسیقی را به نمایش گذاشتند.
در طول دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، ژانر راک بی کلام تحت سلطه چندین تک نواز گیتار از جمله جو ستریانی، اینگوی مالمستین و استیو وای بود. دهه ۲۰۰۰ جای خود را به سبک جدیدی از نوازندگان داد. به عنوان مثال، جان لوری ( با نام مستعار John 5 ) ، یک آلبوم انفرادی بی کلام منتشر کرد. در دهه ۲۰۰۰ نیز این سبک شاهد ظهور موسیقی بی کلام توسط گروه هایی بود که معمولاً آن ها را پست راک می نامند.
راک بی کلام در طول دهه اول راک اند رول ( اواسط دهه ۱۹۵۰ تا اواسط دهه ۱۹۶۰ ) ، قبل از تهاجم بریتانیا، محبوبیت بیشتری داشت.
یکی از راک های بی کلام اولیه، «هانکی تونک» از بیل داگت کمبو بود، با ضرب آهنگ ضخیم و نوازندگی ساکسیفون - ارگ. از جمله ارل بوستیک و آرنت کاب از نوازندگان جاز می توان به آهنگ های موسیقی پاپ اشاره کرد. چندین نوازنده ریتم اند بلوز ساکس آهنگ های بیگ جی مک نیلی، رد پری سوک و لی آلن را اجرا کرده اند که آهنگ «راه رفتن با آقای لی» بسیار محبوب بود. در دهه ۱۹۵۰ چندین آهنگ بی سابقه بلوز وجود داشت. آلبوم"Juke" از لیدل والتر موفقیت شماره 1 R& B بود. [ ۱]
در طول دهه ۷۰، برخی از نوازندگان مانند دنیس کافی، آلبوم «اسکورپیو» ( ۱۹۷۱ ) ، بوکر تی و ام جی ها، آلبوم «ملتینگ پات»، گروه باورنکردنی بونگ «آپاچی»، هات باتر «پاپ کورن» ( ۱۹۷۲ ) ، گروه پاپ کورن سازان «پاپ کورن» ( ۱۹۷۲ ) "، میراث ریتم "موضوع از SWAT" ( 1976 ) منتشر کردند. . [ ۲] گروه برادران آلمن اغلب یک گروه موسیقی بی کلام در نظر گرفته نمی شود، اما آنها سازهای زیادی را می نواختند و قطعات طولانی را در نسخه های طولانی تر آهنگ های خود گنجانده اند. یک مثال خوب نسخه ۲۲ دقیقه ای Whipping Post در فیلم At Fillmore East LP است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر طول دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، ژانر راک بی کلام تحت سلطه چندین تک نواز گیتار از جمله جو ستریانی، اینگوی مالمستین و استیو وای بود. دهه ۲۰۰۰ جای خود را به سبک جدیدی از نوازندگان داد. به عنوان مثال، جان لوری ( با نام مستعار John 5 ) ، یک آلبوم انفرادی بی کلام منتشر کرد. در دهه ۲۰۰۰ نیز این سبک شاهد ظهور موسیقی بی کلام توسط گروه هایی بود که معمولاً آن ها را پست راک می نامند.
راک بی کلام در طول دهه اول راک اند رول ( اواسط دهه ۱۹۵۰ تا اواسط دهه ۱۹۶۰ ) ، قبل از تهاجم بریتانیا، محبوبیت بیشتری داشت.
یکی از راک های بی کلام اولیه، «هانکی تونک» از بیل داگت کمبو بود، با ضرب آهنگ ضخیم و نوازندگی ساکسیفون - ارگ. از جمله ارل بوستیک و آرنت کاب از نوازندگان جاز می توان به آهنگ های موسیقی پاپ اشاره کرد. چندین نوازنده ریتم اند بلوز ساکس آهنگ های بیگ جی مک نیلی، رد پری سوک و لی آلن را اجرا کرده اند که آهنگ «راه رفتن با آقای لی» بسیار محبوب بود. در دهه ۱۹۵۰ چندین آهنگ بی سابقه بلوز وجود داشت. آلبوم"Juke" از لیدل والتر موفقیت شماره 1 R& B بود. [ ۱]
در طول دهه ۷۰، برخی از نوازندگان مانند دنیس کافی، آلبوم «اسکورپیو» ( ۱۹۷۱ ) ، بوکر تی و ام جی ها، آلبوم «ملتینگ پات»، گروه باورنکردنی بونگ «آپاچی»، هات باتر «پاپ کورن» ( ۱۹۷۲ ) ، گروه پاپ کورن سازان «پاپ کورن» ( ۱۹۷۲ ) "، میراث ریتم "موضوع از SWAT" ( 1976 ) منتشر کردند. . [ ۲] گروه برادران آلمن اغلب یک گروه موسیقی بی کلام در نظر گرفته نمی شود، اما آنها سازهای زیادی را می نواختند و قطعات طولانی را در نسخه های طولانی تر آهنگ های خود گنجانده اند. یک مثال خوب نسخه ۲۲ دقیقه ای Whipping Post در فیلم At Fillmore East LP است.
wiki: راک بی کلام