خبیث

( صفت ) ۱ - پلید نجس ناپاک مقابل طیب . ۲ - زشت سیرت بد فطرت بد نیت . جمع : اخباث خبثائ خبثه .

مجازا در معنی حرام خوار استعمال می شود

بد نفس بد طینت .

عرق انگلیسی که نوعی مرض است

(خَ) [ ع . ] (ص .) ۱ - پلید، ناپاک . ۲ - بد سیرت . ج . خبثاء.

پلید، بدذات.

خبیث هم معنی پلید است. از عنوان یاد شده در باب اطعمه و اشربه سخن گفته اند.
در قرآن کریم خبیث در مقابل «طیب» به کار رفته است.
دیدگاههای مختلف در مورد خبیث
در اینکه مراد از خبیث چیست، دیدگاهها مختلف است.بعضی گفته اند: در شرع برای خبیث تعریفی ارائه نشده و آنچه در لغت درباره معنای آن آمده است، مراد شارع مقدس نیست. نگاه عرف نیز به این مفهوم منضبط نیست. با این حال ممکن است گفته شود:خبیث عبارت است از آنچه که طبع بیشتر شهروندان- و نه بادیه نشینان- از آن نفرت دارد. برخی آن را این گونه تعریف کرده اند: آنچه انسان در ذات و طبع سالم خود از آن متنفر است؛ خواه شهرنشین باشد یا بادیه نشین؛ عرب باشد یا عجم؛ در دوران فراوانی و فراخی باشد یا قحطی. بنابر این، اختلاف زمانها، مکانها و انسانها در آن تأثیر گذار نیست، مانند مدفوع انسان و حیوانات حرام گوشت و نیز چرک بدن و آنچه با استفراغ از مجرای دهان بیرون می ریزد.
احکام خبیث
خوردن و نوشیدن خبائث حرام است. چنانچه خبیث بودن چیزی مشکوک باشد اصل حلیت و اباحه در آن جاری و حکم به حلال بودن خوردن یا آشامیدنش می شود.

واژه خبیث ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • خبیث (فقه)، یکی از اصطلاحات به کار رفته در فقه، در مقابل «طیب» و هم معنی پلید• خبیث (حدیث)، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث و از الفاظ ذمّ راوی
...

خبیث، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ ذمّ راوی به شمار می آید.
یکی از الفاظ ذم، اصطلاح "خبیث" است که برخی مفید ذم مؤکد و عده ای دیگر مفید عدم اعتبار، بلکه جرح می دانند.
کنی، ملاعلی، توضیح المقال، ص۲۰۹.    
 ۱. ↑ کنی، ملاعلی، توضیح المقال، ص۲۰۹.    
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «خبیث»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۹/۸.    
...

فاجر