حوافر. [ ح َ ف ِ ] ( ع اِ ) ج ِ حافر. سم های ستوران. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). سم های اسبان و این جمع حافر است که بمعنی سم اسب و خر باشد. ( غیاث از کشف و منتخب ). رجوع به حافر و حافرة شود. - ذوات الحوافر ؛ سم داران چون اسب و خر.
فرهنگ فارسی
جمع حافر جمع حافر . ۱ - ( اسم ) کاوش کنندگان حفر کنندگان . ۲ - ( اسم ) سمهای چارپایان .
