جغرافیای جامائیکا

جامائیکا کشوری جزیره ای است در دریای کارائیب در نیم کره غربی زمین. جامائیکا در ۱۴۰ کیلومتری جنوب کوبا و ۱۹۰ کیلومتری غرب هائیتی قرار دارد. این کشور یک مقصد محبوب گردشگری است و جمعیت آن ۲. ۸ میلیون نفر است.
جامائیکا جزیره نسبتاً کوچکی به شمار می آید اما در عین حال بزرگ ترین جزیره در میان گروه کارائیب همسود و، پس از کوبا و هیسپانیولا، سومین جزیره بزرگ آنتیل بزرگ است.
درازای جزیره جامائیکا در بیشترین حد خود ۲۳۵ کیلومتر و پهنای آن بین ۳۴ تا ۸۴ کیلومتر است. مساحت این کشور ۱۰٬۹۹۲ کیلومتر مربع است.
جزیره جامائیکا از مناطقی کوهستانی در داخل کشور تشکیل شده که توسط دشت ساحلی باریکی احاطه شده است. به همین دلیل، تمام شهرهای اصلی کشور در خط ساحلی واقع شده اند. شهرهای اصلی آن کینگستون ( پایتخت کشور ) و مونتگوبی هستند. آب و هوای جامائیکا گرمسیری و مرطوب است.
جامائیکا به طور کلی از دره ها و دشت های دلپذیری در غرب و مرکز تشکیل شده که گاه جمعاً به نام «سرزمین کاکپیت» نامیده می شوند. در مرکز کشور دو کوهستان به نام های «درای هاربور» ( بندرگاه خشک ) و موچو قرار دارند. در شرق کشور بلندترین ارتفاعات جزیره خودنمایی می کند که به آن رشته کوه آبی گفته می شود و از پایتخت کشور شروع شده تا منتهی الیه غرب جزیره ادامه پیدا می کنند. بلندترین نقطه این رشته کوه نیز قله کوه آبی نام دارد.
طولانی ترین رودهای جامائیکا عبارتند از رود سیاه در غرب و رود والی واش در داخل کشور.
از دیدگاه زمین شناسی، جزیره جامائیکا در امتداد لبه جنوبی درازگودال کیمن واقع شده که درازگودالی در دریای کارائیب است. جامائیکا بر روی عارضه ای زیردریایی جای گرفته به نام «بلندی نیکاراگوئه» و به همین خاطر آب های ساحلی این جزیره کم ژرفا است و تنوع زیستی در آن زیاد است. قرار داشتن بر روی این بلندی زیردریایی همچنین لنگرگاه مناسبی به نام بندر کینگستون را به ارمغان آورده که هفتمین بندرگاه طبیعی در جهان است.
دو سوم این جزیره از فلات های آهکی ساخته شده است که سازه های کارستی بیشماری در آن دیده می شود؛ دیدنی ترین آنها در «سرزمین کاکپیت» واقع شده است.