تیم ملی فوتبال زنان روسیه نماینده روسیه در بین المللی فوتبال زنان است. این تیم تحت کنترل اتحادیه فوتبال روسیه و وابسته به یوفا است. یوری کراسنوژان در دسامبر ۲۰۲۰ جایگزین النا فومینا به عنوان مربی تیم شد.
روسیه به دو جام جهانی ۱۹۹۹، ۲۰۰۳ و پنج دوره قهرمانی اروپا، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۹، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ راه یافت.
به عنوان تیم مردان، تیم ملی زنان روسیه جانشین مستقیم تیم های ملی زنان کشورهای مستقل مشترک المنافع و اتحاد جماهیر شوروی است.
اتحاد جماهیر شوروی ( که در طول مبارزات انتخاباتی به کشورهای مشترک المنافع تبدیل شد ) با تنها تلاش خود به مرحله یک چهارم نهایی قهرمانی زنان اروپا در سال ۱۹۹۳ رسید و روسیه دو سال بعد با شکست دادن هر دو تیم به آلمان در دو بازی به مرحله یک چهارم نهایی رسید. در سال ۱۹۹۷، آنها مستقیماً به مسابقات نهایی راه یافتند، اما یک بار توسط سوئد، فرانسه - که در مرحله مقدماتی شکست داده بودند - و اسپانیا شکست خوردند. با این حال، آنها به لطف دو برد ۲–۱ پلی آف مقابل فنلاند، و پیروزی راحت مقابل ژاپن و کانادا، یک چهارم نهایی را برای آنها به ارمغان آورد، جایی که آنها به نایب قهرمانی نهایی باختند. چین.
آنها بدون شکست به فینال قاره ۲۰۰۱ رفتند اما در مرحله گروهی تنها یک امتیاز مقابل انگلیس کسب کردند. روند خوب مقدماتی روسیه سپس در جام جهانی ۲۰۰۳ ادامه یافت و آنها دوباره قبل از باخت ۷–۱ مقابل آلمان به مرحله یک چهارم نهایی رسیدند. قبل از اینکه فنلاند با شکست دادن روسیه در بازی های پلی آف یورو ۲۰۰۵ زنان یوفا، انتقام برگشت خود را در سال ۱۹۹۹ انتقام گرفت، پیش از آن که روسیه در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۷ آلمان را به تساوی بکشاند.
امید دوباره به زودی از نسل جوان سرازیر شد، با این حال، با عضوی جوان از تیم ۲۰۰۳، النا دانیلوا، که الهام بخش قهرمانی اروپا در سال ۲۰۰۵ قهرمانی زنان زیر ۱۹ سال اروپا بود، اولین قهرمانی آنها پس از شوروی در تیم ملی در هر سطحی. اگرچه این مهاجم از مشکلات مصدومیت رنج می برد، اما بسیاری از همکاران او در تیم بزرگسالان فارغ التحصیل شده اند و روسیه در نهایت با گل های دراماتیک خارج از خانه در بازی مقابل اسکاتلند به فینال های سال ۲۰۰۹ رسید. در تورنمنت نهایی، روسیه در گروه C مقابل سوئد، ایتالیا و انگلیس قرار گرفت. این تیم نتوانست مرحله گروهی را پشت سر بگذارد و با شکست در هر سه بازی، ۲ گل و ۸ واگذاری، در رده آخر قرار گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروسیه به دو جام جهانی ۱۹۹۹، ۲۰۰۳ و پنج دوره قهرمانی اروپا، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۹، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ راه یافت.
به عنوان تیم مردان، تیم ملی زنان روسیه جانشین مستقیم تیم های ملی زنان کشورهای مستقل مشترک المنافع و اتحاد جماهیر شوروی است.
اتحاد جماهیر شوروی ( که در طول مبارزات انتخاباتی به کشورهای مشترک المنافع تبدیل شد ) با تنها تلاش خود به مرحله یک چهارم نهایی قهرمانی زنان اروپا در سال ۱۹۹۳ رسید و روسیه دو سال بعد با شکست دادن هر دو تیم به آلمان در دو بازی به مرحله یک چهارم نهایی رسید. در سال ۱۹۹۷، آنها مستقیماً به مسابقات نهایی راه یافتند، اما یک بار توسط سوئد، فرانسه - که در مرحله مقدماتی شکست داده بودند - و اسپانیا شکست خوردند. با این حال، آنها به لطف دو برد ۲–۱ پلی آف مقابل فنلاند، و پیروزی راحت مقابل ژاپن و کانادا، یک چهارم نهایی را برای آنها به ارمغان آورد، جایی که آنها به نایب قهرمانی نهایی باختند. چین.
آنها بدون شکست به فینال قاره ۲۰۰۱ رفتند اما در مرحله گروهی تنها یک امتیاز مقابل انگلیس کسب کردند. روند خوب مقدماتی روسیه سپس در جام جهانی ۲۰۰۳ ادامه یافت و آنها دوباره قبل از باخت ۷–۱ مقابل آلمان به مرحله یک چهارم نهایی رسیدند. قبل از اینکه فنلاند با شکست دادن روسیه در بازی های پلی آف یورو ۲۰۰۵ زنان یوفا، انتقام برگشت خود را در سال ۱۹۹۹ انتقام گرفت، پیش از آن که روسیه در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۷ آلمان را به تساوی بکشاند.
امید دوباره به زودی از نسل جوان سرازیر شد، با این حال، با عضوی جوان از تیم ۲۰۰۳، النا دانیلوا، که الهام بخش قهرمانی اروپا در سال ۲۰۰۵ قهرمانی زنان زیر ۱۹ سال اروپا بود، اولین قهرمانی آنها پس از شوروی در تیم ملی در هر سطحی. اگرچه این مهاجم از مشکلات مصدومیت رنج می برد، اما بسیاری از همکاران او در تیم بزرگسالان فارغ التحصیل شده اند و روسیه در نهایت با گل های دراماتیک خارج از خانه در بازی مقابل اسکاتلند به فینال های سال ۲۰۰۹ رسید. در تورنمنت نهایی، روسیه در گروه C مقابل سوئد، ایتالیا و انگلیس قرار گرفت. این تیم نتوانست مرحله گروهی را پشت سر بگذارد و با شکست در هر سه بازی، ۲ گل و ۸ واگذاری، در رده آخر قرار گرفت.
