تیرک

صدیق زبان�پارسی باستان�را جعلی میداند�و باور دارد
وی�زبان های هند و ایرانی�را هند و افغانی می خواند. زبان های هندی را شامل�سنسکریت�و�پراکریت�که مرده اند می داند و گروه�افغانی�را شامل�فارسی�و�پهلوی�که پهلوی مرده و فارسی را زبان رسمی دولت ایران و همین طور زبانی که از عرب و ترکی قوت
یافته است، می داند.
همچنین در مورد تأثیر زبان ترکی روی زبان های�اوستایی�و�پهلوی�می نویسد�ص ۴۴
هیچ یک از زبان های مرده و زنده دنیا مانند زبان ترکی دارای مفاهیم گستردهٔ زمان و انواع متعدد فعل نبوده اند و زبان ترکی از این لحاظ، از همهٔ زبان های جهانی غنی تر است. این غنا و گسترش، ریشه در اعماق قرون و اعصار دارد و حتی در ترکی باستان وجوه افعال، نسبت به ترکی معاصر از گستردگی و شیاع بیشتری برخوردار بود و به بسیاری از زبان های جهان و گویش های محلی منطقه نظیر زبان اوستائی و پهلوی نیز تأثیر گذاشته است.
و�ص ۳۱
در زبان اوستایی نیز که تحت تأثیر و سیطرهٔ ترکی باستان شکل پذیرفته بود
وص ۱۶
بررسی نظام آوائی ترکی باستان نشان می دهد که این زبان نخستین زبان فطری و طبیعی بشر بوده است.
همچنین وی زبانهای هند و اروپایی را بارها از�زبانهای اورال آلتایی�پایین تر میداند. در حالی که زبانهای اورال آلتایی فرضیه ای بود از یکی کردن خانواده زبانهای اورالی و آلتایی که در دهه ۶۰ میلادی رد شد.
( ۲۴ تیر ماه تولد شد۱۳۲۴ – و در این تاریخ – مرده ۲ شهریور ۱۴۰۱ )
منبع.
�دشمنی آشکار و بی پرده با ایران و ایرانی، فارس ها و زبان فارسی؛نقدی بر جعلیات حسین صدیق� بنده لینک سایت رو قرار خواهم داد.
من به عنوان مثلا یک ترک زبان یا ترک باید به شخص بگویم چی همش حرف های ساختگی زده هست؟!

تبدیل شده و تیرک شده است در دیوان الغات تورک نیز به ریخت تیرگو و به چم تکیه گاه و ستون امده است ص265 تصحیح استاد دکتر صدیق

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹