انتی بادی مونوکلونال دومیزبانه

آنتی بادی مونوکلونال دومیزبانه. آنتی بادی مونوکلونال دومیزبانه ( انگلیسی: Bispecific monoclonal antibody ) یا به اختصار BsMAb و BsAb، یک پروتئین انسان ساخت است که می تواند به طور همزمان به دو نوع مختلف آنتی ژن یا دو اپی توپ متفاوت بر روی یک آنتی ژن واحد متصل شود. [ ۱] آنتی بادی های طبیعی معمولاً فقط یک آنتی ژن را هدف قرار می دهند. آنتی بادی مونوکلونال دومیزبانه را می توان در چندین فرمت ساختاری تولید کرد. اینگونه آنتی بادی ها را می توان برای جذب و فعال کردن سلول های ایمنی، برای تداخل در سیگنال دهی گیرنده ها، غیرفعال کردن لیگاندهای سیگنال دهنده، و وادار کردن کمپلکس های پروتئینی به اتصال به یکدیگر طراحی کرد. [ ۲] این مولکول های شیمیایی برای ایمونوتراپی سرطان، دارورسانی و درمان بیماری آلزایمر مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته اند. [ ۱] [ ۳]
مفهوم اولیه آنتی بادی مونوکلونال دومیزبانه را آلفرد نیساناف و همکارانش در دهه ۱۹۶۰ ارائه کردند که شامل نخستین گمان ها از ساختار آنتی بادی و یافته های دیگر بود. [ ۴] [ ۵] در سال ۱۹۷۵ با ایجاد فناوری هیبریدوما مشکل تولید آنتی بادی های خالص حل شد و عصر جدید آنتی بادی های مونوکلونال ( MoAbs ) فرا رسید. [ ۶] در سال ۱۹۸۳، سزار میلستین و «آئوگوستو کلاودیو خ. کوئِـیو» فناوری هیبرید - هیبریدوما ( کوادروما ) را ایجاد کردند. [ ۷] در سال ۱۹۸۸، قطعه متغیر تک زنجیره ای ( scFv ) توسط تیمی پژوهشی در هیوستون اختراع شد تا مشکلات تاخوردگی مجدد پروتئین را به حداقل برساند، که شامل جفت شدن دومِـین یا تجمع نادرست گونه های دو زنجیره ای است. [ ۸] در سال ۱۹۹۶، با ظهور فناوری knobs - into - holes آنتی بادی های مونوکلونال دومیزبانه توسعهٔ بیشتری یافتند. [ ۱] [ ۹]
انواع بسیاری از آنتی بادی های مونوکلونال دومیزبانه وجود دارد، اما دو گروه اصلی آنها، شبه IgG و غیر IgG هستند. . [ ۳] انواع اصلی روش های ساخت این آنتی بادی ها، شامل کوادروما، کونژوگاسیون شیمیایی و نوترکیبی ژنی هستند و هر روش نتیجهٔ منحصربه فردی دارد. [ ۳] [ ۱۰]