امهاد

لغت نامه دهخدا

امهاد. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ مُهْد. ( از اقرب الموارد و ذیل آن ) ( از منتهی الارب ). ج ِ مِهَدة. ( از منتهی الارب ) . زمینهای بلند و یا زمینهای پست وهموار و نرم. ( از آنندراج ). و رجوع به مُهْد شود.

امهاد. [ اَ ] ( اِخ ) یوم الامهاد؛ یکی از جنگهای عرب است. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس