الرا

الرا در 20 و2 عرض شمالى و 75 و 11 طول شرقى قرار دارد ( آسیاتیکا، همانجا ) . این شهر در دشتى وسیع و مرتفع از فلات دکن ، بین حوزه های دو رود گُداوَری و کریشنا، جایى که خلد آباد در کنارة شیب جنوبى آن ، اورنگ آباد در انتها و دولت آباد در میان آن دو قرار دارند، واقع است ( شروانى ، . ( 6 - 7 الرا که بین دو منطقة اقلیمى مرطوب و خشک واقع شده است ، در زمستان هوایى ملایم و خشک و در تابستان هوایى گرم دارد ( کلیر. . . ، . ( IX/104
حکومت منطقة اورنگ آباد که الرا در آن واقع شده است ، از سدة 5م در دست خاندان راشترکوتس 3 بود. کریشنا یکى از سلاطین این خانواده در سدة 8م معبد کیلاسه را در الرا بنا کرد . ( 281ٹ¤گ¢ُّ ( مج به گفته ای ، اِدو - راجة اِلیچپور - این معبد را ساخت و همو الرا را در نزدیکى چشمة آبى شفابخش بنا نمود ( آسیاتیکا، . ( III/1044 - 1045
الرا در نزدیکى دولت آباد ( دِواگیری قدیم ) قرار دارد که اواخر سدة 7ق /13م توسط سلطان مسلمان علاءالدین خلجى تسخیر شد و در قبال پرداخت خراج واگذار گردید ( داف ، 208 ؛ II/179 - 180 , 2 EI ) .
محمد تغلق از سلاطین دهلى در 727ق /1327م دولت آباد را پایتخت دوم هند قرار داد ( شروانى ، . ( 13 پس از آن ، با تشکیل حکومت بهمنى در 748ق /1347م ، این منطقه به مدت دو سده تحت حکومت خاندان مسلمان بهمنى قرار گرفت ( حکمت ، 54؛ زامباور، 437؛ داف ، 222 ) ، تا آنکه سرزمین بهمنى تقسیم شد و این منطقه در 905ق /1500م جزو سرزمین نظام شاهى به شمار آمد و در 1009ق /1600م پایتخت آنجا شد II/180 ) , 2 EI ) .
در هجوم نیروهای مغول برای تصرف دولت آباد، ملک عنبر وزیر حکومت نظام شاهى و سایر مخالفان در الرا به جمع آوری نیرو پرداختند، اما از سپاهیان مغول شکست خوردند و سرزمین نظام شاهى پس از مرگ ملک عنبر به تصرف شاهان مغولى هند درآمد ( کنبو، 1/494؛ I/768 , 2 EI ) . این شهر در حکومت نظام شاهى جزو ایالت حیدرآباد شد ، ERE ) همانجا ) . الرا در منطقه ای حاصل خیز قرار دارد. میزان باران سالانه در شرق آن از 750 تا 300 ، 1میلى متر و در غرب آن از 250 تا 750 میلى متر متغیر است . کشت غلات و پنبه و ارزن در این شهر رواج دارد ( آمریکانا، ؛ X/257 کلیر، همانجا ) .
الرا با داشتن معابد قدیمى مربوط به 3 گروه بودایى ، هندو و جینى ، بسیار با اهمیت است ( فرگوسن ، ؛ I/201 - 204 VII/215 . ( ERE, این معابد روبه روی روضه ( خلدآباد ) قرار دارند ( همان ، که به سبب دربرداشتن آثار اسلامى همچون مزار ملک عنبر، نظام الملک آصف جاه ، اورنگ زیب ، شیخ زین الحق و فرزندش اعظم شاه معروف است ( رکلو، 492 ؛ V/47 , 2 EI ) . به طور کلى در الرا، ا¸زادی و همزیستى مذاهب مختلف حاکم است ( «میراث . . . 4» ، . ( II/492 معبد کیلاسه در الرا، بزرگ ترین و زیباترین معبد سنگى هند است که پیروان آیین برهمایى با بنا کردن آن خود را از تأثیر معماری بودایى رها کردند ( آسیاتیکا، . ( III/1044 معبد آهلیابابایى 5 در الرا ازجمله آثار سبک معماری اسلامى و هندو به شمار مى رود ( تاراچند، 315 ) . مسعودی در مروج الذهب از معبد بزرگ هندوان در الادری نام برده است ( ص 95 ) که احتمال داده اند همان الرا باشد ( نک: باربیه دومنار، . ( 95
مآخذ: تاراچند، تأثیر اسلام در فرهنگ هند، ترجمة على پیرنیا و عزالدین عثمانى ، تهران ، 1374ش ؛ حکمت ، على اصغر، سرزمین هند، تهران ، 1337ش ؛ زامباور، نسب نامة خلفا و شهریاران ، ترجمة محمدجواد مشکور، تهران ، 1356ش ؛ کنبو، محمد صالح ، شاه جهان نامه ، به کوشش غلام یزدانى و وحید قریشى ، لاهور، 1967م ؛ مسعودی ، على ، مروج الذهب ، به کوشش باربیه دومنار و پاوه دکورتى ، پاریس ، 1914م ؛ نیز:
Americana; Asiatica; Barbier de Meynard, and Pavet de Courteille, note on Moruj . . . ( vide: PB, Mas q = d / ) ; Collier's Encyclopedia, London, 1986; The Cultural Heritage of India, Calcutta, 1969; Dey, N. L. , The Geographical Dictionary of Ancient and Mediaeval India, New Delhi, 1984; Duff, C. M. , The Chronology of Indian History, Delhi, 1972; EI 2 ; ERE; Fergusson, J. , History of Indian and Eastern Architecture, London, 1910; Majumdar, R. C. , Ancient India, Delhi, 1960; Reclus, E. , Nouvelle g E ographie universelle, Paris, 1885; Sherwani, H. K. , The Bahmanis of the Deccan, New Delhi, 1985.
پرویز امین