[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
خسر (۶۵ بار)
«خسران» از مادّه «خسر» (بر وزن عسر) ـ چنان که «راغب» در «مفردات» می گوید ـ در اصل، به معنای «از دست دادن سرمایه و کمبود آن» است که گاه، به انسان، نسبت داده می شود، و گفته می شود: «فلان کس زیان کرد» و گاه، به خود عمل، نسبت می دهند و می گویند: «تجارتش زیان کرد». از سوی دیگر گاه، «خسران» در مورد سرمایه های ظاهر به کار می رود مانند مال و مقام دنیوی و گاه، در سرمایه های معنوی مانند صحت و سلامت و عقل و ایمان و ثواب، و این، همان چیزی است که خداوند آن را «خُسْرانٌ مُبِین» نام نهاده است. و هر خسرانی که خداوند، در قرآن بیان کرده، اشاره به معنای دوم است نه آنچه مربوط به سرمایه های دنیوی و تجارت های معمولی است.
خسر (۶۵ بار)
«خسران» از مادّه «خسر» (بر وزن عسر) ـ چنان که «راغب» در «مفردات» می گوید ـ در اصل، به معنای «از دست دادن سرمایه و کمبود آن» است که گاه، به انسان، نسبت داده می شود، و گفته می شود: «فلان کس زیان کرد» و گاه، به خود عمل، نسبت می دهند و می گویند: «تجارتش زیان کرد». از سوی دیگر گاه، «خسران» در مورد سرمایه های ظاهر به کار می رود مانند مال و مقام دنیوی و گاه، در سرمایه های معنوی مانند صحت و سلامت و عقل و ایمان و ثواب، و این، همان چیزی است که خداوند آن را «خُسْرانٌ مُبِین» نام نهاده است. و هر خسرانی که خداوند، در قرآن بیان کرده، اشاره به معنای دوم است نه آنچه مربوط به سرمایه های دنیوی و تجارت های معمولی است.
wikialkb: الْخُسْرَان