اعلاه ا. [ اَ هُل ْ لاه ] ( ع جمله فعلیه دعایی ) خدا آن را بلند گرداناد. جمله ای است که بیشتر بصورت معترضه و برای دعا در ضمن عبارات فارسی بکار رود : و این قاضی محمد بودکی برسولی کرمان بدرگاه اعلی اعلاه اﷲ آمده بود. ( فارسنامه ابن البلخی ص 118 ). چنانک پسندیده رأی اعلی اعلاه اﷲ آید. ( فارسنامه ابن البلخی ص 113 ). و فرمان اعلاه اﷲ ممتثل گشت. ( فارسنامه ابن البلخی ص 168 ).
