آرایش. آرایش به معنی افزودن به منظور زیبایی و از سادگی بیرون در اوردن صورت و زیبا تر شدن است و در اصل، در برابر واژه پیرایش قرار می گیرد که به معنی کم کردن است. امروزه، در اصطلاح عام، هر دو واژه به غلط در مورد زیبایی چهره یا بدن به کار می روند و به معنی عملیاتی هستند که ظاهر فرد ( بیشتر صورت و مو ) را زیباتر جلوه دهد. معمولاً در ایران آرایش[ ۱] برای بانوان و پیرایش[ ۲] برای مردان به کار می رود. آرایش و پیرایش اغلب در مکانی به نام
سلمانی یا سالنهای زیبایی ( آرایشگاه ) توسط آرایشگر انجام می گیرد و لوازم آرایش نیز در فروشگاه هایی با همین عنوان یا در
داروخانه ها فروخته می شود. در ایران، آرایشگرهای رسمی باید دوره های
فنی حرفه ای مربوطه را که مهم ترین آن ها دوره «آرایش - پیرایش» است، با موفقیت گذرانده باشند. [ ۳]
در طول تاریخ زیبایی و آراستگی ظاهر مورد توجه بوده و در زمان هایی این آراستگی افراطی و برای تفاخر و جلب توجه بیشتر در بین طبقات خاصی بوده است. در طول زمان آرایش نزد
مصریان باستان را می توان مشاهده کرد که عمدتاً تا اطراف چشمان را با رنگ های سبز و خطوط سیاه
رنگ آمیزی می کردند؛ مثلاً ملکه
کلئوپاترا با کشیدن
سرمه به دور چشمانش می خواست به آن قدرت نفوذ بیشتری ببخشد.
پادشاهان و
درباریان ایرانی و
عرب با گذاشتن
زیورآلات به گوش ها و ریش هایشان و پادشاهان و درباریان
فرانسوی و
انگلیسی با گذاشتن
کلاه گیس بلند خود را از طبقات پایین تر متمایز می کردند. مردم قبایل
سیاه پوست و
سرخ پوست علاوه بر بکار بردن رنگ های شاد و زنده در چهره، خود را برای جشن ها می آراستند.
خدمات
زیبایی زنان از قبیل قرینه سازی ابرو، کوپ، آرایش چهره، شنیون، براشینگ، رنگ و
مش و لایت، فر و بافت مو، خدمات ناخن، پدیکور، مانیکور، وکس صورت، اپیلاسیون،
گریم و آرایش عروس. معمولاً تالارهای آرایش زنان در ایران در مغازه های بدون دید و بسته یا در منازل مسکونی یا در سالن هایی با دکوراسیون دایر است. [ ۴] معمولاً آرایش و زیبایی در زنان خیلی ملموس تر از مردان است. [ ۵] [ ۶] ایران هفتمین کشور مصرف کننده
مواد آرایشی در دنیا و دومین کشور در
خاورمیانه است. [ ۷]
ژاپن اولین مصرف کننده مواد آرایشی جهان است. [ ۸]
• متعادل سازی چهره ( گریم یا میکاپ یا چهره پردازی ) : شامل پاک سازی پوست، ترفندهای سایه روشن، طراحی سازی چهره، لیفتیگ صورت، ماسک.
• سایه ها: رنگ دار کردن پشت پلک ها که بسته به رنگ و شکل آن انواع گوناگونی دارد.
• رنگ و مش: تغییر دادن رنگ موهای شخص که در آن ترکیب رنگ و هماهنگی آن با رنگ پوست و شکل چهره ( چاقی و لاغری ) بسیار حائز اهمیت است.
• دکلره: خارج نمودن پیگمنت های رنگی مو از ساختمان آن و بیرنگ شدن مو به تدریج در پایه های مختلف ( از ۲ تا ۱۱ )
• دکاپاژ: پاک کردن رنگ موی پیشین از روی مو که نوعی دکلره ضعیف است.
• براشینگ: به عمل حالت دادن مو به وسیلهٔ برس و حرارت براشینگ گفته می شود.
• هایلایت: به رنگ و مش هم زمان گفته می شود که مو حالتی
سایه روشن پیدا می کند.
• فر: یا پرمنات که موها را برای مدتی ( ۶ماه تا یکسال ) مجعد یا حالت دار می کند.
• صاف: تغییر حالت مو از مجعد به حالتی لخت که هم مدت دار می باشد و هم دائمی. برای صاف کردن اغلب از
اتوی مو استفاده می شود.
• میزانپلی: میزان کردن پل های گوگردی مو به وسیله بیگودی های مخصوص
• شینیون: جمع کردن کامل موها و فرم دادن آنها.
• مانیکور: فرم دادن و مرتب کردن
ناخن های دست
• پدیکور: فرم دادن و مرتب ناخن پا
• خودآرایی: آرایش یا پیرایش توسط خود شخص صورت می گیرد ( به جای آرایشگر )
• آرایش کارتونی: آرایش و رنگ آمیزی چهره کودکان به شکل گل و گیاه، حیوانات یا دلقک
• آرایش عروس: آرایشی متفاوت برای رفع عیوب پوست، رنگ دادن به آن و از همه مهم تر ایجاد ظاهری زیبا برای عروس.
• میکروپیگمنتیشن: این کار فرایند کاشت رنگدانه های سازگار با بدن، در عمق مشخصی از لایه پوست، با حداقل آسیب به بافت پوستی است. [ نیازمند منبع]