( اراعة ) اراعة. [ اِ ع َ ] ( ع مص ) اِراعت. اراعت قوم ؛ بسیار و افزون شدن طعام ایشان. افزونی کردن طعام. ( تاج المصادر بیهقی ). || اراعةِ حنطة؛ پاکیزه شدن گندم. || اراعت اِبِل ؛ گوالیدن و بسیاربچه شدن شتران. بسیار شدن اشتربچه. ( تاج المصادر بیهقی ).
