ادرار سوختگی نوزادان، سوختگی پای نوزاد، سوختگی ناشی از پوشک یا بثورات ناشی از بستن پوشک ( نام علمی: Irritant diaper dermatitis ) عبارتی است که به بخشی از پوست که در زیر پوشک قرار دارد و دچار برافروختگی یا خارش شده است، گفته می شود. این نواحی برافروخته بیشتر به شکل یک خط محدب نسبت به روی هم رفتگی های پوست دیده می شوند. اما اگر درماتیت در اثر یک عامل دوم مانند باکتری یا قارچ ایجاد شده باشد این برافروختگی ها به شکل سطح های مقعر و محدب گسترش می یابند.
این ناراحتی های پوستی ناشی از پوشک نیست بلکه ناشی از روش استفاده از آن و موادی است که در آن انبار می شود ( مدفوع و … ) البته گفته شده که مواد سازندهٔ پوشک هم تأثیر دارند اما شواهد کمی برای این مطلب وجود دارد. [ ۱]
اگر پوست مدت زیادی خیس باشد یا pH آن در اثر ادرار یا مدفوع بالا رفته باشد، لایه شاخی پوست یا بیرونی ترین لایهٔ پوست آسیب می بیند یا از بین می رود. این پدیده در اثر اسهال، محکم بستن پوشک، دفع به دفعات بالا یا تماس با آمونیاک یا آلرژی روی می دهد. [ ۲] در بزرگسالان، لایهٔ شاخی پوست از ۲۵ تا ۳۰ لایهٔ کراتینوسیت های مرده و روی هم قرار گرفته تشکیل شده است؛ این لایه ها به طور پیوسته در حال ریزش و جایگزینی اند. این سلول های مرده که در میانشان چربی قرار دارد مانند یک لایهٔ نفوذناپذیر در برابر آب عمل می کنند. وظیفهٔ لایهٔ شاخی حفاظت پوست در برابر ازدست دادن آب و نگهداری از لایه های زیرین پوست از جراحت و نفوذ میکروب است. در کودکان لایهٔ شاخی بسیار نازک است و به آسانی آسیب می بیند.
برپایهٔ مشاهدات انجام شده آنزیم هایی که در مدفوع کودک وجود دارد با خورد و خوراک کودک رابطهٔ مستقیم دارد؛ کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند معمولاً کمتر دچار زخم های ناحیهٔ پوشک می شوند احتمالاً چون pH مدفوع آنها بالاتر است و فعالیت های آنزیمی کمتر در آن وجود دارد. [ ۳] زخم های ناحیهٔ پوشک در کودکان ۸ تا ۱۲ ماه بیشتر دیده می شود احتمالاً به این دلیل که مواد جامد به رژیم غذایی این کودکان افزوده شده و ترکیبات مدفوع و ادرار آنها دگرگون شده است. به عبارت دیگر هرگاه که رژیم غذایی کودک دچار دگرگونی شود ( از شیر مادر به شیر خشک یا از شیر به غذای جامد ) احتمال ایجاد زخم های ناحیهٔ پوشک بالا می رود. [ ۴] همچنین هنگامی که یک کودک در معرض درمان های آنتی بیوتیکی قرار می گیرد احتمال ایجاد زخم های ناحیهٔ پوشک در آن بالا می رود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین ناراحتی های پوستی ناشی از پوشک نیست بلکه ناشی از روش استفاده از آن و موادی است که در آن انبار می شود ( مدفوع و … ) البته گفته شده که مواد سازندهٔ پوشک هم تأثیر دارند اما شواهد کمی برای این مطلب وجود دارد. [ ۱]
اگر پوست مدت زیادی خیس باشد یا pH آن در اثر ادرار یا مدفوع بالا رفته باشد، لایه شاخی پوست یا بیرونی ترین لایهٔ پوست آسیب می بیند یا از بین می رود. این پدیده در اثر اسهال، محکم بستن پوشک، دفع به دفعات بالا یا تماس با آمونیاک یا آلرژی روی می دهد. [ ۲] در بزرگسالان، لایهٔ شاخی پوست از ۲۵ تا ۳۰ لایهٔ کراتینوسیت های مرده و روی هم قرار گرفته تشکیل شده است؛ این لایه ها به طور پیوسته در حال ریزش و جایگزینی اند. این سلول های مرده که در میانشان چربی قرار دارد مانند یک لایهٔ نفوذناپذیر در برابر آب عمل می کنند. وظیفهٔ لایهٔ شاخی حفاظت پوست در برابر ازدست دادن آب و نگهداری از لایه های زیرین پوست از جراحت و نفوذ میکروب است. در کودکان لایهٔ شاخی بسیار نازک است و به آسانی آسیب می بیند.
برپایهٔ مشاهدات انجام شده آنزیم هایی که در مدفوع کودک وجود دارد با خورد و خوراک کودک رابطهٔ مستقیم دارد؛ کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند معمولاً کمتر دچار زخم های ناحیهٔ پوشک می شوند احتمالاً چون pH مدفوع آنها بالاتر است و فعالیت های آنزیمی کمتر در آن وجود دارد. [ ۳] زخم های ناحیهٔ پوشک در کودکان ۸ تا ۱۲ ماه بیشتر دیده می شود احتمالاً به این دلیل که مواد جامد به رژیم غذایی این کودکان افزوده شده و ترکیبات مدفوع و ادرار آنها دگرگون شده است. به عبارت دیگر هرگاه که رژیم غذایی کودک دچار دگرگونی شود ( از شیر مادر به شیر خشک یا از شیر به غذای جامد ) احتمال ایجاد زخم های ناحیهٔ پوشک بالا می رود. [ ۴] همچنین هنگامی که یک کودک در معرض درمان های آنتی بیوتیکی قرار می گیرد احتمال ایجاد زخم های ناحیهٔ پوشک در آن بالا می رود.
wiki: ادرار سوختگی نوزادان