ابن عباس

مولد او مکعه مکرمه به شیب ابوطالب

ابن عباس عموزاده و صحابی رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم ، امیر الحاج و بنیان گذار مکتب تفسیری مکه و از یاران و شاگردان امام علی (ع) هستند.
عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب ، مکنا به ابوالعباس، سه سال پیش از هجرت هنگام حضور مسلمانان و بنی هاشم و از جمله عباس و خانواده اش، در شعب ابی طالب زاده شد.
انساب الاشراف، احمد بن یحیی بلاذری، ج۴، ص۱.    
عبدالله بن عباس به سال ۶۸ق. در تبعیدگاهش در طائف حالی که بینایی خود را از دست داده بود، درگذشت
انساب الاشراف، احمد بن یحیی بلاذری، ج۴، ص۵۳.    
درباره ایمان آوردن والدینش اختلاف است. گفته اند: پدرش عباس پیش از هجرت ایمان آورد و ایمان خود را کتمان کرد
الطبقات، ابن سعد، ج۴، ص۱۰.    
...

کلید واژه: عبدالله بن عباس
عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب؛ محدث، مفسر و فقیه صدر اسلام، پسر عموی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، و از اصحاب کم سن و سال آن حضرت بود. او تا زمان امام سجاد علیه السلام زنده بود و در زمره اصحاب ائمه علیهم السلام بود.
عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، پسرعموی پیامبر بوده و مادرش لبابه دختر حارث بوده و کنیه اش ابوالعباس می باشد.
در تاریخ ولادت وی اختلاف است، ولی مشهور این است که ابن عباس سه سال قبل از هجرت در شعب ابی طالب به دنیا آمد.
ابن اثیر می نویسد: «هنگام ولادت ابن عباس، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سقّ ابن عباس را با آب دهان خویش برداشت».
ذهبی می نویسد: «عبدالله بن عباس بیش از سی ماه همراه پیامبر بوده است».
طبق نقل های تاریخی، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در مورد عبدالله بن عباس دعای خیر فرمود؛ چنانچه در کتب حدیثی و تاریخی آمده که پیامبر صلی الله علیه و آله به ابن عباس فرمود: «اللهم علّمه الحکمةَ». در جای دیگر چنین فرمود: «الّلهمّ بارِکْ فیه وانْشُرْ مِنْه».
همچنین نقل شده پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله دست مبارک خود را بر سر ابن عباس گذارده و فرمود: «اللهم اَعْطِهِ الحکمة و عَلِّمْهُ التأویل».